ΛΕΩ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΛΥΘΩ

Ξέρω ότι μου είναι δύσκολο. Ξέρετε ότι σας είναι τρίσκολο. Αλλά έτσι πρέπει να γίνει είναι αναπόφευκτο. Εγώ όμως δεν θέλω. Το να σε απολύουν δεν είναι ότι καλύτερο, πόσο μάλλον όταν πάνω σου κρατάς, την ασφάλεια μιας ολόκληρης χώρας την ασφάλεια αυτοκινήτου «ιντερφονιαδεςτωνλαωναμερικαν», και τις ασφάλειες από τον πίνακα ηλεκτρικού του γυροκομείου. Σίγουρα αυτό που πρόκειται να συμβεί εντός των ημερών, αποτελεί παρέμβαση ξένου δακτύλου, ο οποίος εισήλθε στην ρινική κοιλότητα της χώρας μας δια να ξύσει τα τοιχώματά της και να βγάλει τα γαλανόλευκα καρκάδια της. Ως εκ τούτου και με βαρύ περίπου 45kg το αίσθημα ευθύνης και κατόπιν λαϊκής απαίτησης αλλά και της λαϊκής αγοράς, που διεξάγεται κάθε Τετάρτη έξω από το γήπεδο της Τούμπας, αποφάσισα να παρατείνω την παρουσία μου στο στράτευμα τουλάχιστον για 19 έτη φωτός, διότι ξέρω κάτι που δεν ξέρετε. Ναι λοιπόν θα γίνω karazwanas, κι εκτός των άλλων θα ενταχθώ και στην ομάδα Zwan του καθηγητή κ. Βαρώτσου, η οποία με την δική μου συμβολή έχει αναπτύξει ένα νέο μοντέλο πρόβλεψης σεισμών, σύμφωνα με το οποίο αν διαιρέσεις την ετήσια ποσότητα κατανάλωσης Godzilla, με την μαύρη ριζά των μαλλιών της Στέλλας Μπεζεντάκου, τότε μπορείς να βρεις την ακριβή τοποθεσία προσεδάφισης της χλέπας του Νίκου Βαμαβακούλα όταν διαμαρτυρόμενος προς τον διαιτητή της συνάντησης Βραδυποριακός-Ταλαιποριακός αναφώνησε «Φτου σας αλήτες! H δημοκρατία είναι μια αντίφαση, ένα ψέμα και στην ουσία μια καθαρή υποκρισία. H πολιτική ελευθερία είναι μια φαινομενική ελευθερία και η χειρότερη μορφή σκλαβιάς, το πρόσχημα της ελευθερίας και άρα η χειρότερη υποδούλωση. Tο ίδιο ισχύει και για την πολιτική ισότητα. Γι’ αυτό το λόγο η δημοκρατία πρέπει να γίνει κομμάτια τελικά όπως και κάθε άλλη μορφή διακυβέρνησης. Mια τέτοια υποκρισία δεν μπορεί να συνεχιστεί. H εγγενής της αντίφαση πρέπει να αποκαλυφθεί: είτε σημαίνει αληθινή σκλαβιά, πράγμα που συνεπάγεται ανοιχτό δεσποτισμό· είτε σημαίνει αληθινή ελευθερία και αληθινή ισότητα, πράγμα που συνεπάγεται κομμουνισμό».

ΥΓ:Κλείνωντας σας παραθέτω και το ρεφρέν από το μελλοντικό μου τραγούδι Karazwanas, για το οποίο αναγκάστηκα να επινοήσω την μηχανή του χρόνου και να ταξιδέψω μπροστά για να καταφέρω να αποσπάσω έστω κι αυτούς τους ολίγους μα πολύτιμους στίχοι

Σταμάτα ποια να με πονάς
Δεν το αντέχω που πεινάς
Φτιάξε επιτέλους ένα τοστ
Θα το πληρώσει ο στρατόστ

Σταμάτα ποια να με πονάς
Αφού έγινα karazwanas,
Μια ζωή μες τα χακί
Εκεί εκεί εκεί εκεί

ΔΟΚΙΜΗ ΔΟΚΙΜΙΟΥ

«Τη Βρωμιοσύνη μην την κλαις εκεί που πάει να σβήσει
Να τι πετιέται από ξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου...»
Από πάντα θαύμαζα το εν λόγω ποίημα καθώς ο Γιάννης Ρίτσος καταδυκνύει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα της καταναλωτικής μας εποχής, αυτό της μαζικής παραγωγής σκουπιδιών τουλάχιστον από τους πολίτες του δυτικού κόσμου, την στιγμή που στην Κένυα πεινάνε, Χαρακτηριστικό το παραπάνω απόσπασμά το οποίο και τονίζει την διόγκωση του προβλήματος, με τα σκουπίδια πλέον να μας απειλούν κι ως ένα άλλο μυθικό τέρας να μας κυνηγούν κάνοντας και πάρτι στα στενά, όπως ένα άλλο τραγούδι πολύ παραστατικά μας μεταφέρει το κλίμα, γι αυτό και ο καιρός παρουσιάζει τόσο αλλοπρόσαλλες αλλαγές. Θυμηθείτε και τις τελευταίες απεργίες και μετά ξεχάστε τις. Τώρα αν σε κάποιους προκαλεί απορεία η ενασχόληση μου αυτή σε τούτο το πόστιον με αυτό το τόσο σύνθετο θέμα (Σκουπίδια ποίηση και Μοντεσσοριανή Εκπαίδευση-) το οποίο κι έχει απσχωλήσει κατά καιρούς την Ακαδημία Τεχνών επιστημών κι Αντικατάστασης κουζινέτων στροφάλου του Ουαγκαντούντου, από εδώ και πέρα θα προκαλεί σπόρια. Όπως εξάλλου έχει παρατηρήσει στην μελέτη του για την απόμοριο-ποίηση της αιγυπτιακής μπατανόβουρτσας ο διάσημος καθηγητής Παναγιώτης Κορδονούρης το ένα χέρι νίβει το άλλο και το άλλο χέρι νίβει το ένα. Συνοψίζοντας μπορούμε να παρατηρήσουμε και μόνο και τίποτε άλλο (σ.σ ήταν ένα έκτελεστικό απόσπασμα από την συλλογή γραμματοσήμων του κ. Μπατμανίδη, με τίτλο Lele( από τους πιο παλιούς σε όλη την Ελλαδα), το οποίο και δεν θα κυκλοφορήσει αν δεν δεθεί το κυκλοφοριακό).