Tuesday, November 02, 2010

Hate list φθινωπόρου





Που δεν μπορώ να φορέσω βερμούδα και παντόφλα άλλο πια

Που οι γυναίκες ντύνονται(λέμε τώρα)

 
Που ενώ ξεκινάει το πρωτάθλημα, που τόσο ανυπόμονα περίμενες, με περισσότερη ανυπομονησία, περιμένεις να τελειώσει ήδη από τις πρώτες αγωνιστικές μονολογίζοντας οσάν νέος τζίζους κράιστ
«Πάτερ, ει δυνατόν απελθέτω απ' εμού το πρωτάθλημαν τούτο»

Όλους αυτούς που με την πρώτη ψυχρούλα φοράνε μπουφάν πουλόβερ ηλεκτρικές θερμάστρες πάνω τους. Χαλαρώστε ο χειμώνας θα αργήσει φέτος

Οι ξενερωμένοι γύρω σου που αναπολούν την Βαρκελώνη από το εράσμους που κάποτε πήγαν

Αυτοί που παραπονιούνται για τις βροχές, που είναι οι ίδιοι που παραπονιόταν για την ζέστη κι αργότερα  θα παραπονεθούν για το κρύο

Που δεν πάω σχολείο για να μετράω πότε θα έρθει η 28η Οκτωβρίου.

Την κλεισούρα των μπαρ

Που σταματάν τα τζαμπαντάν λάιβ σε θέατρα  πλατείες σοκάκια και στενά. Κρίση με πιάνει κρίση…

Το φεστιβάλ κινηματογράφου, που τείνει να εξελιχθεί στην μεγαλύτερη έκθεση κασκόλ του κόσμου

Οι «αποδράσεις» του σαβατοκύριακου

Ότι ακολουθεί χειμώνας

Τέρμα οι άσκοπες βόλτες κι οι τενεκέδες από τα περίπτερα

Που εν μέσω κρίσης η φοιτητική λέσχη του ΑΠΘ ζητάει πάσο στερώντας ένα πιάτο φαί από εκατοντάδες άπορους( όχι φοιτητές)

Που τον αντικαπνιστικό νόμο θα τον πληρώσουν οι φουκαράδες κι όχι οι φουγαράδες

Όλους αυτούς που έχουν να κάνουν πράματα(τώρα που πιάσαν οι ψυχρούλες), δεν προλαβαίνουν, εύχονται να είχε περισσότερο χρόνο η ημέρα προφανώς για να πίνουν περισσότερους  καφέδες

Τα πάρτυ υποδοχής πρωτοετών. Οι παρατάξεις εξαντλούν την υψηλή  πολιτική τους

Που τώρα που τελείωσε το καλοκαίρι θα ξαναπιάσουμε την επανάσταση

Sunday, October 10, 2010

PHOTOPLAY



Τι κάνει ο ΓΑΠ στην παραπάνω φωτό;


1. Απαγγέλλει στον Κινέζο πρωθυπουργό το γνωστό ποιηματάκι των παιδικών μας χρόνων με τις διάφορες παραλλαγές «Το βλέπεις εκείνο το βουνό…»

2. Σκιές και στο συγκεκριμένο στιγμιότυπο προσπαθεί να κάνει τον σκύλο (κινέζικο έδεσμα)

3. Περιγράφει στον ομόλογό του την αγαπημένη του σκηνή από την ταινία «Αίμα στην πίστα του Καράτε»

4. Είναι έτοιμος να πηδήξει για τζάμπολ

Wednesday, October 06, 2010

Summer Hate List



Όταν βγάλεις την βερμούδα, τελειώνει και το καλοκαίρι κι έτσι το παρών μπλογκ κατεβάζει τα χειμωνιάτικα από την ντουλάπα, αποχαιρετά την αγαπημένη του εποχή, κρατώντας τις καλύτερες των αναμνήσεων όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς παρακάτω…



*Οι γείτονές σου στο κάμπινγκ που όταν αναχωρούν σου αφήνουν πάντα κάτι «ελαφρά» χαλασμένο (καρέκλες, τραπέζια στρώμα κ.λ.π) το οποίο όμως «κάνει την δουλειά του» κι εσύ απλά αναλαμβάνεις να το πετάξεις στα σκουπίδια επειδή, αυτοί βαριούνται

*Οι κιθαρίστες της παραλίας με ρεπερτόριο Παπακωνσταντίνου (πλέον και Θανάση)Καζούλη,creep,Μαγειρίτσα και το καίγομαι, που σε κάνει να μην μπορείς να διανοηθείς τι θα ακούγαμε αν δεν είχαμε ήλιο θάλασσα διακοπές. Μάλλον ήχους από κρυογεννητικό θάλαμο

*Η φράση «κορίτσια τι θα κάνετε το βράδυ» που ακούγεται δεξιά κι αριστερά την μέρα στην παραλία επειδή ακριβώς την χρησιμοποιείς κι εσύ

*Αυτοί που πάντα έχουν να πουν ένα καλύτερο λόγο για κάποιο μέρος που επισκέφθηκαν από αυτό που με τόσο κόπο κατάφερες να βρεθείς. Στα αρχ…α μας

*Η μουσική των μπιτς μπαρ στην Χαλκιδική. Κομμάτια που νομίζεις ότι βγαίνουν μόνο και μόνο για να ακούγονται στα δύο πόδια (και στον έναν κόλπο) τόσο που πηγαίνοντας σε ένα δισκάδικο περιμένεις να συναντήσεις στην κατηγορία «παραδοσιακά» συλλογή με τον τίτλο «Τα χαλκιδικιώτικα» πλάι στη Νίτσα Τσίτρα και τον Βαγγέλη Κονιτόπουλο

*Αυτοί που κουβαλάν όλη την προίκα τους στην παραλία (τραπέζια, καρέκλες sometimes και κανά ντάτσουν) και τελικά την πέφτουν στο μπιτς μπαρ)

*Οι γκόμενες που σε κοζάρουν όλη μέρα με αποτέλεσμα να παίρνεις την θειά σου την Κρουστάλω τηλέφωνο για να ξεματιάσει κι όταν τις πλησιάσεις σου μιλάν από αγγαρεία με τόσο ξινίλα που θα έφτανε σε ολόκληρη την Μόσχα να πιει την βότκα της(εναλλακτικά) με λεμονάδα

*Οι ελευθεροκαμπίστες που αναζητούν την πιο άμεση και natural επαφή με περιβάλλον δίχως δεσμεύσεις και όρια και σαν αποζημίωση για την φιλοξενία της μητέρας φύσης, της αφήνουν δωράκια παντού κουράδες κουτάκια μπύρες πεταμένες κονσέρβες, πάμπερς, όλο το εργοστάσιο του Παπαστράτου σε γόπες και λοιπά περιττά πλέον είδη που συνέδραμαν και ολοκλήρωσαν την αποστολή της επαφής με την μάνα γη

*Οι γκόμενες στην παραλία που μάχονται με τον ήλιο και το μαγιό τους για να εξαφανίσουν την παραδοσιακή γραμμή. Βγάλτο να τελειώνουμε

*Όλοι αυτοί που κανά εξάμηνο μετά την επιστροφή τους από τις διακοπές δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην πόλη και κάθε τόσο σου τσαμπουνάν πόσο ανάγκη έχουν μία τελευταία μίνι απόδραση κι ας έλειψαν για καμιά βδομάδα

*Που δεν μπορείς να πας στην Χαλκιδική με καράβι για να αισθανθείς το καλοκαίρι σου πλήρες

*Αυτοί που επιλέγουν τον αγροτουρισμό και ηδονίζονται με τις αγροτικές εργασίες που τους δίδονται σα να επρόκειτο για τους πιο hardcore εσενεμάδες. Άμα γουστάρετε τόσο ελάτε και μία από το χωριό μου να βοηθήσετε την μάνα’μ και τον πατέρα’μ στα χωράφια

*Που αντί για τηλέφωνα ανταλλάσεις facebook

*Που στο κάμπινγκ όλοι αυτοί που βάζουν δυνατά την μουσική πάντα κάνουν τις χειρότερες και πιο σπαστικές επιλογές. Ντάξ δεν πρέπει να μάθουμε όλοι ότι δεν το χεις

*Η τσίκνα από τροχόσπιτα και σκηνές την στιγμή που εσύ την βγάζεις με παστέλι και γιαούρτι


*Που αντί να κάθομαι να αναπολώ το καλοκαίρι και κάθομαι και τσαντίζομαι φτιάχνοντας hate list



ZIGGY


*Που πάντα θα πετύχεις μπροστά σου στην παραλία, ενώ είσαι στην καλύτερή σου φάση, κάποιον από το μακρινό παρελθόν που αφενός δεν το περίμενες καν και αφετέρου είχες κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες να ξεχάσεις την ύπαρξή του.

*Οι παρέες που ξεκινάν από 5 άτομα σε μιά ταβέρνα και καταλήγουν σε 15 λόγω έλλειψης χώρου, με αποτέλεσμα να δίνεις 7 παραγγελίες και να ζητάς 12 λογαριασμούς στο τέλος.


*Που στο beach bar πλέον σερβίρουν τα mohito σε πλαστικό, γιατί μάλλον φοβάται ο barman μην του το φέρεις στο κεφάλι επειδή κατά 99.9% είναι μούφα


*Που 3 ώρες θαυμάζεις τα τεράστια κύματα και είσαι έτοιμος να ορμήξεις στην θάλασσα συνειδητοποιείς ότι αυτά μόλις σταμάτησαν.

*Μόλις έχεις βγει από τη θάλασσα, σκουπίζεσαι στεγνώνεις και αντιλαμβάνεσαι ότι θέλεις να κατουρήσεις.

*Το ότι πάντα φεύγοντας από την παραλία το απόγευμα καταλαβαίνεις ότι έχεις να πάρεις περισσότερα πράματα από όσα έφερες το πρωί

*Που η καθαρίστρια πηγαίνει να καθαρίσει τις τουαλέτες στο κάμπινγκ ακριβώς την ώρα που εσύ φεύγεις από αυτές

*Που το φορητό σου ψυγειάκι δε χωράει ποτέ όσες μπύρες θέλεις και όταν τις χωράει δεν μπορεί αν τις κρατήσει όσο κρύες τις θέλεις.

*Που στη κοριτσοπαρέα που μόλις γνωρίσατε σε κοιτάει πάντα η χειρότερη γκόμενα

Thursday, September 30, 2010

ΟΑΣΘμαίνωντας



Ο Οκτώβρης έφτασε, εμπρός βήμα ταξί ταξί, τώρα που τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ θα σταματήσουν να κυκλοφορούν μετά τις 12, γιατί μάλλον φοβούνται τα φαντάσματα. Ούτως ή άλλως όσοι παραπονιούνται είναι εχθροί της εξέλιξης της επιστήμης και της πρωτοπορίας. Δεν έχουν αντιληφθεί, πως η Θεσσαλονίκη ως ομ-φαλός της γης, αποτελεί την απαρχή των πάντων(και των Αγίων, στην Μοναστηρίου, λίγο μετά τον σταθμό). Η απουσία αστικής μετακίνησης μέσω των μέσων μεταφοράς, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά το πρώτο βήμα για την κατάκτηση αυτού που ο άνθρωπος χρόνια προσπαθεί να ανακαλύψει . Της τηλεματοφοράς. Διότι η τηλεματοφορά, δεν είναι τίποτε άλλο παρά σκέψη κι αυτοσυγκέντρωση. Τι θα κάνεις όταν το λεωφορείο αργεί κανά δυο μέρες, όταν τα ταξί είναι γεμάτα κι εσύ σαν νέα Κατερίνα Γιουλάκη πλακώνεσαι με όλων τον κόσμο, για μία θέση λες κι επρόκειτο για διορισμό στο δημόσιο. Υπάρχει κι άλλη εκδοχή, τα ταξί να είναι άδεια, αλλά αυτή η μαθηματική σχέση πηγαίνει σε ευθεία αναλογία, με το περιεχόμενο της τσέπης σου

Έτσι λοιπόν ο ΟΑΣΘ, που μας φέρνει πιο κοντά, φροντίζει στην ενδυνάμωση των πνευματικών μας ικανοτήτων και μας στρέφει με βήμα γοργό, ως προς την πλήρη αποπεράτωση του έργου για το οποίο προοριστήκαμε σε αυτόν τον πλανήτη από τα ελοχίμ. Μετά τις 12 βάζουμε όλοι την σκέψη μας να δουλέψει και αυτόματα ταξιδεύουμε και φτάνουμε στον προορισμό μας, άκοπα και χωρίς καθυστέρηση. Στο ταξίδι αυτό θα υπάρξει και κάποια μικρή επιβάρυνση της τάξεως των 2.3 ευρώ αν παίρνουμε την εθνική οδό, αλλά τη σημασία έχουν τα λεφτά μπρος την αγάπη

Tuesday, February 02, 2010

Κλασική περίπτωση βλάβης



Συνεπής ως προς το πολιτικό και ταξικό τραγούδι και με απαράμιλλη αγάπη για τον ποιητικό κινηματόγραφο, σας παρουσιάζω χωρίς πολλά λόγια (καμιά 40αριά), το τελευταίο μου καλλιτεχνικό πόνυ-μα. Κι αυτό γιατί μόνο καβαλικεύοντας τα συμπαθή τετράποδα θα είστε σε θέση να ακούσετε αυτή την φορά την μουσική. Ιδού λοιπόν η τελευταία μου μεγάλη αποτυχία το «Κλασική περίπτωση βλάβης». Κώστα Τσάκωνα σε ευχαριστούμε




Στον έρωτα είμαι ο Τσάκωνας
Και άμα σε τσακώσω
Την πιο μεγάλη βλάβη σου
Μπορώ να διορθώσω

Την πήρα την απόφαση
Όσο κι αν με παιδέψει
Την πιο μεγάλη απόφραξη
Σου κάνω δίχως σκέψη

Περίπτωση είσαι βλάβης κλασική
Που ‘χουνε να λένε οι υδραυλικοί
Περίπτωση είσαι βλάβης κλασική
Για σένα πολεμάνε Ρωσία Αμερική

Στον έρωτα είμαι ο Τσάκωνας
Με βοηθό τζιμάνι
Ο πιο καλός ο μάστορας
Για το κοριτσομάνι

Και τι σου είναι ο κάβουρας
Τι είναι και το ζουμί του
αφού το κάθε πρόβλημα
Έχει και το κουμπί του

Περίπτωση είσαι βλάβης κλασική
Που ‘χουνε να λένε οι υδραυλικοί
Περίπτωση είσαι βλάβης κλασική
Για σένα πολεμάνε Ρωσία Αμερική