Fashion Police

Αποκαλύπτουμε τα πραγματικά αίτια της σύλληψης του νεαρού με την πιτζάμα
(Από αριστερά προς δεξια…)

-Νεαρέ με τούτη την ενδυμασία έχεις πετάξει το γάντι στην αισθητική. Η Fashion police δεν θα το επιτρέψει. Είναι δυνατόν κοτζαμάν μαντράχαλος με τουίτι πιτζάμα;
-Μα ρε παιδιά εγώ τα σκουπίδια…
-Α, όλα κι όλα! Στην πόλη τους ατσαλάκωτου δημάρχου λουίτζι, δεν επιτρέπεται ακόμη και τα σκουπίδια να πετάξεις ωσάν κανένας χωρικός.
-Νεαρέ την έχεις κάτσει. Θα αποφανθεί για σένα ο Λάκης Γαβαλάς

*Και μετά εσείς λέτε ότι η αστυνομία δεν κάνει την δουλειά της

ΝΑ! ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΡΑΨΑΝ

«Πρόσεχε μην καμιά μέρα μας γράψουν οι εφημερίδες», με έλεγε η μάνα μου όταν ήμανε μικρός, και παρουσίαζα αποκλίουσα συμπεριφορά (http://vodpod.com/watch/1336943-adhd-cure-southpark-video )
αλλά εγώ δεν καταλάβαινα, ενώ η μάναμ από χωρίο δεν ήξερε και για το Ritalin. Έχοντας το αυτό ως αποθαμένο κατέληξα να γράφω εγώ σε αυτές, αλλά ποτέ αυτές για εμένα, για εμάς για όλους μαςσας. Γι αυτό και τις παράτησα να δούμε αν θα τους έλειπα κι όπως φάνηκε κάτι τέτοιο συνέβη , μιας και η εφημερίδα όντας κι αυτή γένους θηλυκού, δεν μπόρεσε να αντέξει την απώλεια μου. Εν τέλει μετά από τόσα χρόνια κατάφερα να δικαιώσω την γυναίκα που με έφερε στον κόσμο και ταυτόχρονα να αυτοδικαιοθώ για όλες μου τις επιλογές και τις πράξεις μα πάνω από όλα για το ότι η πίστη μου στις αξίες στα ιδανικά ενός συναδέλφου superhero, απέφεραν ξηρούς καρπούς. Όλοι μαζί στον αγώνα για δυο καλύτερα αύρια

ΥΓ1 : Να μας ζήσεις http://psomiadis.blogspot.com/ κι εισκατότερα

ΥΓ2 : http://enet.s3.amazonaws.com/20091025/newebook/index.html σελίς 17

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΕΝΥΣ

Με δέος ανυπομονησία κι ένα σκίρτημα στην καρδιά όλη η ανθρω-πότης (βλ. Θεσσαλονιkiss), περιμένει την μεγάλη μέρα της ιστορίας του ανθρωπίνου γένους. Την ήμερα που ο κόσμος θα αλλάξει ριζικά. Την ημέρα όπου η πόλη της Θεσσαλονίκης θα αποκτήσει το νέο της δημαρχείο. Τέλος ποια τα βάσανα, τέλος η στεναχώρια, η ζωή μας γκριζάρει ακόμη περισσότερο, κάτι που ασφαλώς θα μας κάνει πιο γοητευτικούς και θα μας κάνει να νιώσουμε ολίγον τι μικροί Goerge Clooney…s αφού mayor billy φροντίζει και γι αυτό. Δεν μπορούμε εμείς οι θεσσαλονικείς να είμαστε μπάζα. Για τα μπάζα ναι, αλλά πάντα περιποιημένοι και κομψοί, οσάν τον φτερωτό γιατρό, που γοργά ιπτάμενα κι απαλά θα γιάνει τις δόλιες μας καρδιές. Ναι φίλες και φίλες, το νέο Δημαρχίδιο είναι γεγονός, το λέω για να το πιστέψουμε να δακρύσουμε να το φωνάξουμε δυνατά. «Αθήνα γαμημένη, εμείς έχουμε καινούριο δημαρχείο». Ένα έργο πνοής για την πόλη, ένα έργο πνεύμονας ψυχής. Τέλος πια η ταλαιπωρία κι η στεναχώρια, τώρα όλοι θα μπορούμε να πληρώνουμε κλήσεις, τέλη, φόρους, μίζες κ.λ.π, σε ένα ειδυλλιακότατο περιβάλλον, όπου το τίποτα συναντάει το καθόλου. Η Θεσσαλονίκη αλλάζει όψη, μα ποτέ το πλευρό που κοιμάται, η νύφη του Θερμαϊκού γίνεται η ωραία κοιμωμένη, κι ο πρίγκηπας billy έρχεται να την απελευθερώσει, με το φιλί της ζωής, που δεν είναι άλλο από το νέο δημαρχείο. Ένας παλιός δήμαρχος, οφείλει να χει κάτι καινούριο, μιας και το ότι πιο νέο που μας έχει παρουσιάσει στην θητεία του, είναι το πρόσωπό του άνευ μύστακος, δείγμα καινοτομίας και τόλμης, μπροστά στις προκλήσεις του μέλλοντος(Billy γερά το bottox ειν κοντά).

*Στην παραπάνω φωτό απεικονίζεται ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης να κάνει τον Κινέζο

*Τα εγκαίνια του μαυσωλείου, εμ συγγνώμη δημαρχείου, θα πραγματοποιηθούν την Δευτέρα 12 Οκτώβρη στις 19.00. Θα είμαστε όλοι εκεί να δηλώσουμε τα αισθήματά μας. Να μερικά από τα προτεινόμενα συνθήματα


ΔΗΜΑΡΧΕ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ

ΕΝΑ ΔΥΟ ΤΡΙΑ ΠΟΛΛΑ ΝΕΑ ΔΗΜΑΡΧΕΙΑ

ΕΙΤΕ ΜΕ ΜΟΥΣΤΑΚΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ
ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΘΕΛΟΥΝΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΙΛΚΙΣ

ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΕΣΥ ΤΟΥ BILLY ΑΡΧΗΓΕΙΟ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΕ ΠΑΡΚΑ ΚΑΙ ΑΥΛΕΣ
ΚΟΨΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΛΗΣΕΙΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΑΣ ΚΟΥΡΑΣΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΓΚΡΙΖΟ
ΔΗΜΑΡΧΕ ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΣΕ ΨΗΦΙΖΩ

ΤΟ ΝΕΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΗΤΑΝ Η ΑΡΧΗ
ΕΝΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΦΟΙΤΗΤΗ

ΕΣΥ ΠΟΥ ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΣΟΥ ΨΑΧΝΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΚΑΡΕΙΣ
ΕΧΕΙΣ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΝΕΟ ΝΑ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ

23 ΜΥΡΙΑ ΛΕΙΠΟΥΝ ΑΠ’ ΤΟΝ ΔΗΜΟ
ΧΑΛΑΛΙ ΣΟΥ ΕΓΩ ΘΑ ΓΙΝΩ EMO

ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΑΡΧΕΣ

Η ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΡΜΑΣ

Βρίσκομαι στην πολύ ευχάριστη θέση( για την ακρίβεια ξαπλώνω) να σας ανακοινώσω πως μετά την παραπεταμένη απουσία μου επιστρέφω ξανά στις επάλξεις και στο λαϊκό επάλκο. Το παρών τούτο πόστιον αποτελεί ένα μικρό στούδιο ριπόρτ, περί των μελλοντικών κακιτεχνικών σχεδίων, που με τόσο μεγάλη αγωνία παρακωλυθεί σύσσωμο το το 2ο δημοτικό σχολείο Άμφισας (αν δεν φυσάς τότε αλλάζουν τα πράγματα). Ο 54ος δίσκος μου, σηματοδοτεί την επιστροφή μoυ στο πολιτικό τραγούδι, που με τόσην (να με το σμπάθειο) πίστη υπηρέτησα στο μέλλον, διότι και θα σας το αποκαλύψω τώρα, η απουσία μου οφείλεται στο ότι πήγα μπροστά και είδα και γύρισα και είπα. Θέμα διαπραγμάτευσης αυτήν την φορά, η τιμημένη μας αγροτιά της οποίας πιστό μέλος υπήρξα εξαπανέκαθεν (γνωστός καλλιεργητής κατά βάση νυχιών σας παραπέμπω σε παλαιότερον πόστιον). Ο δίσκος ονομάζεται «Κάνω τ’ αγροτικό μου» κι εμπεριέχει 12 ύμνους ως προς το αγώγι την γη, τον κάματο τα ροζιασμένα χέρια όλόνε των αγροτόνε. Ταυτόχρονα η συγκυρία έκδοσης τούτου του καλλιτεχνικού κι ειλικρινούς πονήματος, έχει να κάνει με την ανάληψη της αλλαγής από τον Παπανδρέου o ο οποίος εκτόπισε τον Καραμανλή, θυμίζοντάς μας σε όλους τις αλαμόγιαυτες ημέρες του ογδόντα. Το πρώτο σινγκλ από τον συγκεκριμένο δίσκο δεν πρόκειται να κυκλοφορήσει για αυτό και σας παραθέτω το δεύτερο με την επωνυμία «Η αγάπη σου είναι γιαρμάς» (skydra records). Την μουσική μπορείτε να την ακούσετε εφόσον μπορέσετε να θυμηθείτε πόσα περιστέρια απεικονίζονται πλάι στην Κάτια Δανδουλάκη στο σήμα έναρξης της Λάμψης. Καλή σας χώνεψη ….


Η αγάπη σου είναι γιαρμάς



Κανείς ποτέ δεν ρώτσε
Αν παίρνω επιδώτσε
Πως σπέρνω τα χωράφια
Για να φοράς χρυσάφια

Στου έρωτα τα ντήλια
Να ψάχνω για κονδύλια
Για συνεταιρισμό
Δεν έχω εγωισμό

Η αγάπη σου είναι γιαρμάς
Κι οι δυο είμαστε για μας
Μα το φιλί σου αφήνει
Μια γεύση νεκταρίνι

Ροδάκινο κομπόστα
Και κάμπριο για μόστρα
Που πήγε το ογδόντα
Την φάγαμε την μόντα

Και τώρα εδώ κι εκεί
Ξανά στη λαϊκή
Για πάρε κόσμε πάρε
Κι εσύ την τσέπη γδάρε


Η αγάπη σου είναι γιαρμάς
Κι οι δυο είμαστε για μας
Μα το φιλί σου αφήνει
Μια γεύση νεκταρίνι

Μένουμε Θεσσαλονίκη Ρε!

Ένα σύντομο αντισυμβατικό οδοιπορικό στην Θεσσαλονίκη. Τα ευτράπελα της πόλης, δοσμένα μέσα από ένα χιουμοριστικό πρίσμα. Μια συνολική αποδόμηση με βάση την σάτιρα όλων των μεγάλων αξιών της νύφης του Θερμαϊκού.

Κυριακή των εκλογών

Ξύπνα φτωχέ μου άνθρωπε
Να πας για να ψηφίσεις
Η Κυριακή ξημέρωσε
Να μην καθυστερήσεις

Φόρεσε την γραβάτα σου
Βάλε και τα καλά σου
Για το σχολειό ξεκίνησε
Μην χάσεις την σειρά σου

Το ψηφοδέλτιο σταύρωσε
Όπως στην προσευχή σου
Και τον θεό παρακαλά
Να βγει ο βουλευτής σου

Για το καλό του άνθρωπου
Για το καλό του τόπου
Για το καλό του βουλευτή
Στο σόι το δικό του

Με την σημαία αγκαλιά
Να τρέξεις στην πλατεία
Ποτέ ξανά τέτοια χαρά
Σε μια τετραετία

Κι σαν Δευτέρα θα φανεί
Τα μάτια όταν ανοίξεις
Τέσσερα χρόνια υπομονή
Για να ξαναφήσεις

ΟΝΥΧΟΦΑΓΙΚΟ ΜΑΝΙΧΕΣΤΟ

Είχε ένα φεγγάρι σαν κομμένο νύχι άλλο να στο λέω άλλο να σου τύχει…

Ένα τραγούδι το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει, τον ύμνο των απανταχού ονυχωφάγων, αν άλλαζε μία λέξη και μόνο, αντί του κομμένο-φαγωμένο, γιατί έτσι και μόνο θα αποδιδόταν το νόημα της νυχτερινής σιγαλιάς. Ωστόσο κατανοώντας την θέση του στιχουργού, να μην αποκαλύψει τα μακρόπνοα σχέδια της μυστικής οργάνωσης μας(Inixilati), θεώρησε σκόπιμο να χρησιμοποιήσει την μικρή αυτή παράφραση, μεταδίδοντας το κωδικοποιημένο μήνυμα για διαρκή επανάσταση και κοινωνική και βιολογική, αφού απώτερος σκοπός μας, είναι αντικατάσταση των ποδιών με χέρια, προκειμένου, να μεγιστοποιηθεί, η απόλαυσή μας. Την κωδικοποίηση αυτή την συναντάμε και σε άλλα τραγούδια, όπως το «Ήτανε εκείνη η νυχ(τ)ιά που φύσαγε ο Βαρδάρης κ.λ.π.Ο αγώνας λοιπόν για την επανάστασή είναι διαρκής, με μπροστάρη τον Τούρκο ποδοσφαιριστή Νυχάτ καθότι στην πορεία των ετών έχουμε υποστεί την μέγιστη δυνατή σπίλωση, από την μη αναγνώριση του κοινωνικού έργου του οποίου προσφέρομε
Τρώμε τα νύχια μας γιατί μας αρέσει. Είναι η δική μας παραγωγή. Θες να δεις ένα ματς μία ταινία κι να απολαύσεις ένα σνακ κι ένα έδεσμα. Άντε τώρα τρέχα να αγοράσεις πατατάκια κι άλλες σαχλαμάρες, που παχαίνουν, σπόρια να φτιάξεις ποπ κορν κι ο χρόνος δεν περισσεύει, αρχίζει και το ματς. Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι τόσο με εσένα όσο με το αν γύρω σου έχεις καλεσμένους, διότι το συγκεκριμένο έδεσμα αποτελεί καθαρά προσωπική απόλαυσή, που είναι εξαιρετικά δύσκολο να μοιραστείς με κάποιον άλλον. Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικό σου πρόβλημα, ας τα έτρωγαν κι οι υπόλοιποι. Το μοναδικό πρόβλημα παρουσιάζεται στην περίπτωση όπου η σοδειά έχει εξαντληθεί και εκ των πραγμάτων η ανανέωση παίρνει μερικές μέρες. Κάτι που θα μπορούσε να ξεπεραστεί αν η παραγωγή μεταφερόταν στα θερμονύχια. Αντικειμενικό επίσης πρόβλημα αν η ομάδα σου έχει ευρωπαϊκές υποχρεώσεις μέσα στην εβδομάδα θα πρέπει να επιλέξεις το ματς όπου θα ασκήσεις την αγαπημένη σου παράλληλη ασχολία. Απορία εδώ και χρόνια αποτελεί το γεγονός κατά πόσο όλοι εμείς οι ονυχοφάγοι μπορούμε να δηλωθούμε ως αγρότες. Ίσως φοβούνται μην εντάξουμε κι εμείς τις δυνάμεις μας στα μπλόκα των εν δυνάμει συναδέλφων. Συν τοις άλλης ένα επαναστατικό κίνημα οφείλει να εντάξει στους κόλπους τους την σημαντικότατη αυτή τάξη, εκτός από την έκτη δημοτικού.
Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν είμαστε άτρωτοι( το αντίθετο από τα νύχια μας) κι αναγνωρίζουμε τα όπλα με τα οποία το σύστημα εδώ και δεκαετίες, προσπαθεί να μας πολεμήσει. Και κυρίαρχα αυτών η κοακόλα κουτάκι, η φαγούρα και τα αυτοκόλλητα. Παρόλα αυτά εμείς δηλώνουμε πιστοί στις αρχές μας και στις νυχιές μας δηλώνοντας ανυποχώρητοι και ανύχιτοι. Ο αγώνας μας δεν ξεπουλιέται ούτε μπορεί να μπει σε ενυχιροδανειστήριο και θα ‘ ναι διαρκής νυχ(θ)ιμερόν.