Thursday, March 05, 2009

ΟΝΥΧΟΦΑΓΙΚΟ ΜΑΝΙΧΕΣΤΟ




Είχε ένα φεγγάρι σαν κομμένο νύχι άλλο να στο λέω άλλο να σου τύχει…

Ένα τραγούδι το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει, τον ύμνο των απανταχού ονυχωφάγων, αν άλλαζε μία λέξη και μόνο, αντί του κομμένο-φαγωμένο, γιατί έτσι και μόνο θα αποδιδόταν το νόημα της νυχτερινής σιγαλιάς. Ωστόσο κατανοώντας την θέση του στιχουργού, να μην αποκαλύψει τα μακρόπνοα σχέδια της μυστικής οργάνωσης μας(Inixilati), θεώρησε σκόπιμο να χρησιμοποιήσει την μικρή αυτή παράφραση, μεταδίδοντας το κωδικοποιημένο μήνυμα για διαρκή επανάσταση και κοινωνική και βιολογική, αφού απώτερος σκοπός μας, είναι αντικατάσταση των ποδιών με χέρια, προκειμένου, να μεγιστοποιηθεί, η απόλαυσή μας. Την κωδικοποίηση αυτή την συναντάμε και σε άλλα τραγούδια, όπως το «Ήτανε εκείνη η νυχ(τ)ιά που φύσαγε ο Βαρδάρης κ.λ.π.Ο αγώνας λοιπόν για την επανάστασή είναι διαρκής, με μπροστάρη τον Τούρκο ποδοσφαιριστή Νυχάτ καθότι στην πορεία των ετών έχουμε υποστεί την μέγιστη δυνατή σπίλωση, από την μη αναγνώριση του κοινωνικού έργου του οποίου προσφέρομε
Τρώμε τα νύχια μας γιατί μας αρέσει. Είναι η δική μας παραγωγή. Θες να δεις ένα ματς μία ταινία κι να απολαύσεις ένα σνακ κι ένα έδεσμα. Άντε τώρα τρέχα να αγοράσεις πατατάκια κι άλλες σαχλαμάρες, που παχαίνουν, σπόρια να φτιάξεις ποπ κορν κι ο χρόνος δεν περισσεύει, αρχίζει και το ματς. Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι τόσο με εσένα όσο με το αν γύρω σου έχεις καλεσμένους, διότι το συγκεκριμένο έδεσμα αποτελεί καθαρά προσωπική απόλαυσή, που είναι εξαιρετικά δύσκολο να μοιραστείς με κάποιον άλλον. Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικό σου πρόβλημα, ας τα έτρωγαν κι οι υπόλοιποι. Το μοναδικό πρόβλημα παρουσιάζεται στην περίπτωση όπου η σοδειά έχει εξαντληθεί και εκ των πραγμάτων η ανανέωση παίρνει μερικές μέρες. Κάτι που θα μπορούσε να ξεπεραστεί αν η παραγωγή μεταφερόταν στα θερμονύχια. Αντικειμενικό επίσης πρόβλημα αν η ομάδα σου έχει ευρωπαϊκές υποχρεώσεις μέσα στην εβδομάδα θα πρέπει να επιλέξεις το ματς όπου θα ασκήσεις την αγαπημένη σου παράλληλη ασχολία. Απορία εδώ και χρόνια αποτελεί το γεγονός κατά πόσο όλοι εμείς οι ονυχοφάγοι μπορούμε να δηλωθούμε ως αγρότες. Ίσως φοβούνται μην εντάξουμε κι εμείς τις δυνάμεις μας στα μπλόκα των εν δυνάμει συναδέλφων. Συν τοις άλλης ένα επαναστατικό κίνημα οφείλει να εντάξει στους κόλπους τους την σημαντικότατη αυτή τάξη, εκτός από την έκτη δημοτικού.
Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν είμαστε άτρωτοι( το αντίθετο από τα νύχια μας) κι αναγνωρίζουμε τα όπλα με τα οποία το σύστημα εδώ και δεκαετίες, προσπαθεί να μας πολεμήσει. Και κυρίαρχα αυτών η κοακόλα κουτάκι, η φαγούρα και τα αυτοκόλλητα. Παρόλα αυτά εμείς δηλώνουμε πιστοί στις αρχές μας και στις νυχιές μας δηλώνοντας ανυποχώρητοι και ανύχιτοι. Ο αγώνας μας δεν ξεπουλιέται ούτε μπορεί να μπει σε ενυχιροδανειστήριο και θα ‘ ναι διαρκής νυχ(θ)ιμερόν.

2 comments:

Anonymous said...

Το τραγικότερο όλων είναι να υπολογίζεις λάθος στο κόψιμο των νυχιών που επιχείρησες με νυχοκόπτη, για πρώτη (και τελευταία θαρρώ) φορά στη ζωή σου και να τα κόψεις τόσο βαθιά που δεν μπορείς να τα φας....Προχωράς σε (υποχρεωτική) απεργία πείνας και γίνεσαι σύμβολο στον αγωνα προς την απεξάρτηση...

JohnPlayedAnF#7 said...

εμένα αυτές οι Νιχιλιστικές τάσεις μ'αφήνουν αδιαφορο