ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ...

Πληκτράς μετά απο πρόβα μπάινει μέσα σ’ ενα ταξί. Ανοίγει το πορτ-μπαγκαζ να βάλει  μέσα τη θήκη με το όργανο. Ο ταξιτζής τον  κοιτά περίεργα και ρωτά
«Τί έχεις εκεί μέσα παλικάρι» ?
«Πλήκτρα» απαντάει το παλικάρι ( τι θα είχε…), ανοίγοντας την πόρτα για να μπει μέσα. Η διαδρομή κυλάει χωρίς πολλά πολλά με τον ταξιτζή όμως να έχει σκαλώσει και στο πρώτο φανάρι, πετάει την πρώτη κουβέντα
«Ωραία είναι τα πλήκτρα… μου αρέσουν πολύ τα πλήκτρα…!».
«Ναι, ωραία είναι…» του αποκρίνεται ο πληκτράς  βαριεστημένα»
Ο ταξιτζής, δεν πολυδίνει σημασία και επαυξάνει .
 «Ξέρεις όμως τί μ'αρέσει πιό πολύ απο τα πλήκτρα?"
«Τί?» ρωτάει ο πληκτράς από ανήμπορη  ευγένεια και καμία περιέργεια .
«Το ακορντεόν!» απαντάει ο ταξιτζής με τον πληκτρά να γνέφει συγκαταβατικά δίχως να σχολιάσει,. Η διαδρομή συνεχίζεται  με τον ταξιτζή να φουντώνει θέλοντας να βγάλει από τα σώψυχά του αυτό που τον έπνιγε για να ακολουθήσει με πινγκπονγκική ταχύτητα η εξής στιχομυθία
«Ξέρεις όμως τί μ'αρέσει πιό πολύ απ τ'ακορντεόν"?
«Τί?» αποκρίνεται ο πληκτράς
«ΤΑ ΜΟΥΝΑΚΙΑ!!!»




Άμα είσαι μουσικόφιλος...

*credits to Labrini για την διάδοση της ιστορίας... (μας)