Ένα μικρό αφιερωματάκι σε τραγούδια που μείναν αναλλοίωτα στον χρόνο και δεν πρόκειται να επαναληφθούν ποτέ
Δικαίωμα για μία συν μία: Ο παλαιός κανονισμός του μπάσκετ,, που καταργήθηκε, κάπου στα midle 90s(αν δεν κάνουμε λάθος) και έδινε το δικαίωμα για μία συμπληρωματική βολή, στον καλαθοσφαιριστή που εκτελούσε από την γραμμή της προσωπικής, εφόσον ευστοχούσε στην πρώτη, όπως ακριβώς έπραξε το 87 ο τίμιος γίγαντας Αργύρης Καμπούρης
Ο τηλεφωνητής: Απαραίτητος, σε workaholic και πολυάσχολους των δεκαετιών 80-90, αντικαταστάθηκε πρακτικά από τα κινητά τηλέφωνα και την αναγνώριση κλήσεων
Πάρε το μηδέν ξανά: Πόσοι/ες άραγε θυμούνται το αίμα που έφτυναν προκειμένου να μιλήσουν με το κολλητάρι/κολλητή τους, που έμενε στην δίπλα πολυκατοικία κι ακουγόταν σα να ευρισκόταν στην Σηβηρία. Η μεγάλη κυκλική κίνηση του καντράν υποτίθεται για κάποιον λόγω που δεν κατάλαβα ποτέ, ότι θα «καθάριζε» την γραμμή από τα χιόνια της παγωμένης περιοχής της πρώην Σοβιετικής ΄Ενωσης
Γουώκμαν: Απαραίτητο για τις διαδρομές, με τα λεωφορεία, το μάθημα, τις βαρετές διακοπές με τους γονείς συμπικνόνωτας με τις συνηθισμένες κασετοσυλογές (ελληνικό rock, classic metal ballads, blus-slow, κ.τ.λ) όλους τους αγαπημένους ήχους των απανταχού εφήβων
Κασσέτα: Την χάριζαν συνήθως τα αγοράκια στα κοριτσάκια προκειμένου να εκδηλώσουν την «συμπάθειά» τους σε αυτά, ξοδεύοντας άπειρες ώρες προκειμένου να επιλέξουν τα κατάλληλα κομμάτια, με αποτέλεσμα το κοριτσάκι αυτές τις άπειρες ώρες να γνωρίζονται καλύτερα με όχι και τόσο μουσικόφιλα αγοράκια
Έχεις τρελάνει το Πικάπ: Για τους πολύ εκλεκτικούς και τους μεγάλους εραστές της μουσικής (άντε και τους ράπερς), πλέον το πικάπ θα συναντάτε μόνο μουσιακά, εκτός και αν κανάς γιομάν, κάνει την ρελάνς και το εντάξει στην θεματολογία του, πλάι στο πόσο σκληρά είναι στα γκέτο των Βουπου και του Πανοράματος
Τα πεντοχίλιαρα: Το απόλυτο σύμβολο οικονομικής ευμάρειας (ανάλογα με το μάτσο) ιδιαίτερα προσφιλή κι αγαπητά σε μέλη του ΠΑΣΟΚ την δεκαετία του 80 μιας και στα 90ς ήρθε ο τεστπαπ, να αντικαταστήσει τον οπλαρχηγό Κολοκωτρώνη στην αξιακή ηγεσία χωρίς όμως να προλάβει να αποκαταστήσει την αίγλη και το νόημα του προκατόχου του. Πάντως δεν αποκλείετε σύντομα να ξαναρχίσουν να γράφονται τραγούδια για αυτά...
…αν και τότε θα ‘χουμε μείνει
Συνεχίζεται...
No comments:
Post a Comment