ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝ ΔΗΜΟΣΙΩ

Ειλικρινά το δράμα των γονέων που δεν έχουν να πληρώσουν το ιδιωτικό σχολείο  των παιδιών τους, με έχει συγκλονίσει. http://www.seleo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=68354:2012-09-04-08-23-12&catid=74:sites&Itemid=54

Ένα δράμα το οποίο μόνο ένας Ευριπίδης θα μπορούσε να διηγηθεί, αλλά από την στιγμή, που λείπει στην Παναγία Σουμελά για προσκύνημα,  αναλαμβάνει ο Μπατμανίδης  το χρίσμα της αφήγησης… Επειδή όμως  τα πολλά λόγια είναι φτώχια (ξουτ ξουτ ξουτ μακρυά από μας), ας αφήσουμε τα λόγια του ποιητή να μας νουθετήσουν

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ : Τι συμφορά με βρήκε, μεγάλο το κακό

Δεν έχω να πληρώσω το ιδιωτικό

Και τώρα τo παιδί  μου σαν τους κοινούς θνητούς

Θα πάει σε δημόσιο μαζί με τους πτωχούς

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Που θα με πας μπαμπάκα μου για δε μου λες πατέρα

Γιατί αργεί το  σχολικό θα χάσουμε την μέρα

Που ‘ναι όλοι οι φίλοι μου η Τζένη ο Ριρής

Άντε λοιπόν πατέρα μου, μην με καθυστερείς

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ : Μα δεν υπάρχει ιερό, μα δεν υπάρχει όσιο

Να στείλω το παιδί μου , εγω βρε στο δημόσιο

Που το στελνα μπαλέτα πιάνα και γαλλικά

Ασχέτως άμα ζούσαμε όλοι με δανεικά

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Τι είναι όλοι αυτοί πατέρα μου δεν μοιάζουν με ανθρώπους

Ένας με είπε ρε, δεν τους μαθαίνουν τρόπους

Πάρε με σε παρακαλώ, ναι πίσω στο σχολείο μας

Και ας χρωστάμε ειλικρινά  ως και  τον Μιχαλιώ μας

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ : Τι συμφορά με βρήκε γιατί σε μένα θέε μου

Μα τι δεν έκανα καλά, όχι στα αλήθεια πε μου

Που άπλωνα τα πόδια μου, έξω απ’το παπλωμά;

Αφού έτσι καλύτερα ήταν το ξάπλωμα

ΧΟΡΟΣ: Για αυτό λοιπόν αντίσταση, να βγούμε όλοι στους δρόμοι

Ποιος ξέρει ποσά δεινά  , θε να μας βρουν ακόμη

Θα κόψουν τα μπουζούκια μας και όλο το ευ ζην μας

Γι αυτό λοιπόν αντίσταση ν’ ακούσουν την φωνή μας