ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΤΑΤΙΑΝΑ...

Το όνειρο ζωής που 'χα από μικρό παιδί αρχινάει να λαμβάνει σάρκα και οστά. Φθάνουμε ένα βήμα όλο και πιο κοντά στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου, εκεί όπου μόνο μπορώ να πω τον πόνο μου... Προς το παρόν μας παίξανε στον Φώτη και την Μαρία...(0.07.35-0.09.36)

http://www.youtube.com/watch?v=fpC9msBYAJE&list=UUwUNbp_4Y2Ry-asyerw2jew&index=2

ΤΡΕΙΛΟΡ 4

ΤΡΕΙΛΟΡ 3

ΤΡΕΙΛΟΡ 2

ΤΡΕΙΛΟΡ 1

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΟ 8BALL

Τι θα κανες αν σου λέγανε ότι ο κόσμος θα καταστραφεί κι έχεις μία και μόνο νύχτα μπροστά σου. Σεξ; Θα έπινες μέχρι σκασμού; Θα τραγουδούσες ανελέητα κι ας μην έχεις φωνή. Θα χόρευες μέχρι τελικής πτώσεως; Χαλάρωσε… δεν χάθηκε κι ο κόσμος, μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά μαζί στο live (τελευταίο?) του Μπάμπη Μπατμανίδη, λίγο πριν την καταστροφή.... Την Πέμπτη 20 του Δεκέμβρη στο 8ball live stage (Πίνδου 1 Λαδάδικα) στις 21.30 επισπεύδουμε τις διαδικασίες και δεν περιμένουμε του Μάγιας να μας πουν το πότε. Μπορούμε κι από μόνοι μας…

Θηλυκή συμμετοχή: ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΦΙΛΗΜΑ

AFTER SHOW: Μαζεύουμε τα Συντρίμμια μας PARTY

ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΥΝ-ΤΕΛΕΙΑ

Είσαι ανάσα μου και φως μου

Μα κι η καταστροφή του κόσμου

Σαν αυτή που λένε η Μάγιας

Μην με γράφεις στα παπάργιας

Ο γνωστός αοιδός δήλωσε για τη συναυλία:

“Για τις 21 του Δεκέμβρη έχουν προγραμματιστεί πάρα πολλά event, σχετικά καταστροφή, για τα οποία όμως άπαντες την έχουν πατήσει, διότι κανείς δεν ξέρει πότε θα εξαλειφθεί ο κόσμος. Μπορεί να ναι πρωί, μεσημέρι απόγευμα και να πάνε τζάμπα οι προετοιμασίες και κυριότερα τα dates που θα χετε κανονίσει. Μόνο εμείς λοιπόν σας δίδουμε πλήρες πακέτο εξασφάλισης, ότι τις τελευταίες στιγμές του πλανήτη μας, θα τις περάσετε με τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Μπορείτε να λείψετε από αυτό το ραντεβού;”

Facebook event: http://www.facebook.com/events/384838648270282/

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟ

Το στοίχημα δεν μας έκατσε ποτέ(σαν παιχνίδι)...είμεθα παιδιά της μέγιστης βασανιάς, τι να περιμένουμε να πληρωθούμε 2-3 ματς, 12-13 είναι το νόημα...Το καταλαβαίνεις εξάλλου κι από τα τραγούδια...."Πάμε Στοίχημα" από Παντελίδη και να χαμε να λέγαμε. Ιδού αι καλλιτεχνικαί βασανιστικαί  δραστηριότηται να φαν κι οι κότες με αφορμή το πρωταρχικό παιχνίδι προγνωστικών εν Ελλάδι…Συμ-πληρώστε άφοβα την λίστα  Πάμε Μαέστρο!

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ

Φιλελεύθερο μωρό μου
Μπες στον σοσιαλισμό μου
Κι άσε όλο τον παρά
Στην ελεύθερη αγορά

Τα λεφτά δεν μας ορίζουν
Συνεχώς μας εκτοπίζουν
Μόνο οι δυο μας απαρτία

μες την γραφειοκρατία

Εγώ είμαι αισθηματίας
Κι όχι επιχειρηματίας
Στην αγάπη πες το γες
κι άσε τις επιταγές

Έγω είμαι αισθηματίας
Και παιδί της επαρχίας
Παίζω Β΄ Εθνική
Μα καρδιά έχω ταξική

Με περνάς για κουτορνίθ
Μα ότι λέει ο Άνταμ Σμιθ
Δεν αρμόζουν στην αγάπη
Μόν' στον Κόκαλη Σωκράτη

Τέρμα πια οι αντιστάσεις
Και οι ίσες αποστάσεις
Είμαι εγώ εδώ για σένα
Και με τρίχα και καδένα

Εγώ είμαι αισθηματίας
Κι όχι επιχειρηματίας
Στην αγάπη πες το γες
κι άσε τις επιταγές

Έγω είμαι αισθηματίας
Και παιδί της επαρχίας
Παίζω Β΄ Εθνική
Μα καρδιά έχω ταξική

BABaROSS

Σήμερα μ’ έχουν πιάσει οι ευαισθησίες μου (20 χρόνια Φοίβος είν' αυτά) διά τούτου κι έγραψα, το παρακάτω  «εύθραυστο» τραγουδάκι για το οποίο θα φωνάξω την Αρλέτα στα 20 χρόνια Μπατμανίδης (δηλαδή γυρνώντας τον χρόνο πίσω) για να το πει

Έλα αγάπη μου απόψε στον οντά μου

Κοίταξε αν θέλεις μέσα στον καμβά μου

κάπου εκεί υπάρχει ένα σπιτάκι

του έρωτά μας το φτωχοκαλυβάκι

Νιώσε κι εσύ την αύρα του τοπίου

Βάλε λευκό, λευκό του τιτανίου

Δες τι ωραία που ζει ένα δεντράκι

Έλα καρδούλα μου αν μ’ αγαπάς λιγάκι

Θα γίνω για σένα ένας  Bob Ross

Να ζωγραφίζω την αγάπη διαρκώς

Μα αν και τώρα δεν μου κάνεις Like

Τα βάφω σκούρα με καφέ βαν ντάικ

Έλα μωράκι μου δεν θέλει παρακάλια

Αφού σε λέω πινέλο έχω βεντάλια

Δεν είναι δύσκολο και θα το συνηθίσεις

Απλά τα πράγματα για να τα ζωγραφίσεις

Και στων βουνών την όλο-μαύρη ράχη

Οι δυο μας να ‘μαστε  ευτυχισμένοι βράχοι

Διώξε τα σύννεφα με μπλε του κοβαλτίου

Έλα μωρό μου στην Αγίου Μελετίου

Θα γίνω για σένα ένας  Bob Ross

Να ζωγραφίζω την αγάπη διαρκώς

Μα αν και τώρα δεν μου κάνεις Like

Τα βάφω σκούρα με καφέ βαν ντάικ

 

ΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΔΗΜΑΡ

Πρώτη παρουσίαση του τραγουδιού "Μα πιο πολύ ΔΗΜΑΡ" στο κοσμικό κέντρο διασκεδάσεως "Έξι Σκύλοι". Όπως θα διαπιστώσετε το κομμάτι , δεν το ξέρουμε καλά καλά εμείς σε αντίθεση με τον κόσμο που το γνωρίζει και το τραγουδάει χωρίς να το έχει ακούσει ποτέ στην ζωή του...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ thinkfree.gr

Κορίτσια… ο Μπάμπης (Μπατμανίδης)!!!

Συνέντευξη στην Ελένη Σκάρπου / elenitsask@yahoo.gr, f/b Eleni Skarpou, eliaskarpou.blogspot.com
Τόπος: Στο AC/NC ανάμεσα σε κοκοφοίνικες και mohito με γεύση ρυζόγαλο!
Χρόνος: Ήταν πρωί τ’ Αυγούστου ψηλά στη ροδαυγή και μαύρα μεσάνυχτα ταυτόχρονα!
Σκοπός: Να αγιάσουμε τα μέσα… και τα έξω!
Σίγουρα δεν ήταν τυχαίο, οπωσδήποτε ήταν μοιραίο, αλλά πρωτίστως ήταν καρμική η στιγμή που τον είδα στην σκηνή, όπως και το γεγονός πως αποφάσισα να γράψω τη συνέντευξη του σήμερα, χωρίς να ξέρω ότι είναι τα γενέθλια του. Δυστυχώς ούτε λαδώνοντας δεν κατάφερα να μάθω τα πόσα κλείνει και σταμάτησα την προσπάθεια. Για τους κολλημένους με τα άστρα… σας ενημερώνω ότι πρόκειται για παρθενάκι του τρίτου δεκαημέρου, ενδεχομένως με ωροσκόπο τοξότη ή ιχθύ, τάσεις τελειομανίας, δημιουργικότητα και καλλιτεχνική προδιάθεση! Πάνω στο μουσικό πάλκο? Ούτε χάρμα, ούτε οπτασία, ούτε πανδαισία… θα έλεγε κανείς πως αυτές οι λέξεις είναι μίζερες. Περισσότερο θα του ταίριαζε το… «σκέτη απόλαυση», «κύριε πρέσβη μας κακομαθαίνετε», «λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή». Δεν του ζήτησα βιογραφικό, αφού κάθε συνάντηση μαζί του είναι μια καινούρια εμπειρία, ένας ξεχωριστός ρόλος κι όλα θυμίζουν το «πάλι ξεκίνημα νέοι αγώνες». Παρ’ όλ’ αυτά θέλησα απεγνωσμένα να μου αποκαλύψει ποιανού το βιογραφικό θα ήθελε να ήταν δικό του. «Μήπως θες το τηλέφωνό μου? Το πουκάμισό μου? Τίποτες? Τι να σου πω…Πρέπει να γίνω Γιωργάκης Παπανδρέου για να με δώσεις σημασία? Επειδής αυτός όχι μόνο οικοδομές… χώρες και ηπείρους γκρεμίζει…Έχω καμιά ελπίδα?» μου λέει ο θρυλικός Μπάμπης Μπατμανίδης. Μιλώντας για μουσική, τραγούδια και ελπίδα με έναν τόσο θετικό και αισιόδοξο άνθρωπο, διαλύεται επί τόπου κάθε κακό μάτι που έχει πέσει πάνω σου και βλέπεις τον κόσμο ξάστερα.

Το ποιόν του… σκέτη ποίηση!
Με καταγωγή από τις αλησμόνητες πατρίδες και συγκεκριμένα την Γκοθαμσιτιζούντα, ξεδιπλώθηκε στα μάτια μου μπροστά, μετά ξαναδιπλώθηκε και μπήκε στο συρτάρι με τα φρεσκοσιδερωμένα. Αν λάβει υπόψη του κανείς ότι δεν τον ενοχλούν τα φώτα της δημοσιότητας, γιατί απλά δεν έχει καράφλα, κι ότι πριν βγει στα live κάνει τον σταυρό του και παρακαλά τον Θεό να του κάτσει η τριαδούλα που έπαιξε στο στοίχημα, τότε σίγουρα θα καταλάβει ότι έχουμε να κάνουμε με έναν animateur με διαφορετική αισθητική. Έτσι τον αποκάλεσα και δεν με μίσησε, δεν με έβρισε, δεν με έστειλε στον αγύριστο. Ίσα ίσα… γυρίσαμε παρέα στο πιο κρυφό του όνειρο. «Μια μεγάλη συναυλία με τον Πέτρο Γαϊτάνο και την Αρετή Κετιμέ, για τις χαμένες παρτίδες τάβλι, των παιδιών που αφοσιώθηκαν με ζήλο σε αυτό το σπορ στα φοιτητικά τους χρόνια και τώρα αναγκάζονται να μεταναστεύσουν εκεί όπου μόνο τις πόρτες γνωρίζουν». Δεν είχα ξανακούσει τέτοιου είδους όνειρο, αλλά και η λαχτάρα του να κάνει video clip στον Περισσό με αιφνιδίασε όπως η σημερινή ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. «Το ξέρω ότι θα φανώ λίγο βιτσιόζος, αλλά θα πω στον Περισσό…και που ξές αν είμαι τυχερός μπορεί και να συναντήσω τον Νίβο». Φτάνοντας στα εσώρουχα της ψυχής του, πιαστήκαμε –όχι στα χέρια- στη μουσική. «Η μουσική είναι μία, μία και τέταρτο το πολύ, την ώρα που συνήθως βγαίνουμε στην πίστα. Σε σύνορα δεν σκοντάφτει, αλλά καμιά φορά θα πρέπει να είμαστε προσεχτικοί με τα σκαλοπάτια πριν ανεβούμε». Κι ο μεγαλύτερος του φόβος, εκτός από τον εαυτό του; «Να πετύχω»!

Σύριζα μωρό μου σύριζα…
Φανερά προσκολλημένη στα πολιτικά και με την σφραγίδα του Έλληνα μπουχτισμένου, θεώρησα ότι το τραγούδι του «Σύριζα, μωρό μου σύριζα» θα είχε κάτι παραπάνω από πολιτικές προεκτάσεις. Και δεν έπεσα έξω… έπεσα έξω από τα νερά μου, μαθαίνοντας πως γράφτηκε! «Όπως όλα τα τραγούδια, με πόνο, περισυλλογή, αυταπάρνηση κι ένα Μοχίτο, διότι η αριστερά κι η πρόοδος πάντα γοητευόντουσαν ιδεολογικά από τα όσα συμβαίνουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού». Μεταξύ Ατλαντικού και Θερμαϊκού οι αποστάσεις έγιναν γυαλί. Ο Νταλκαδιάρης των δύο Ηπείρων και των πέντε Θαλασσών (τίτλος απονεμημένος στον Μπάμπη με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα) μου άνοιξε δρόμο να διαβώ. «Νταλικαδιάρης είναι το ορθότερο, διότι τα παιδιά που γράφουν χιλιόμετρα στηρίζουν εδώ και χρόνια και μεταφέρουν τον λόγο μου μέσα στα κοντέινερς». Όσο για τις θάλασσες; «Εγώ μια Θάλασσα ξέρω, αυτή της Χαλκιδικής…». Σκέφτηκα… δεν με παίρνει, ας το γυρίσω στο συναίσθημα. Και πως παθαίνει έρωτα ο Μπάμπης; (Άκου Μπάμπης;;;) Απάντηση όχι αναμενόμενη, αλλά με τάσεις αποκατάστασης της φήμης ότι τα αρσενικά είναι αναίσθητα. «Άσχημα, όπως αποτυπώνετε εύσχημα μέσα από τα τραγούδια μου». Θυμήθηκα αμέσως το «Της αγάπης σου τα σπρεντ», «Η αγάπη σου είναι γιαρμάς», «Το υπονοούμενο». Και λίγο παραπέρα το ο Μπάμπης Μπατμανίδης βλέπει την τέχνη μέσα από την κοινωνία. Ρώτησα: «Ηθοποιός σημαίνει φως. Τραγουδιστής σημαίνει»; Μου απάντησε: «Τραγουδιστής σημαίνει νερό…Τώρα το τηλέφωνο μάλλον κι οι δύο το χουνε κομμένο…» και κάπως έτσι συνεννοηθήκαμε τα μάλα!

Τώρα που ανοίγει ο καιρός… πανικός… πανικός!
Μπορεί εμένα οι φίλοι μου να είναι μαύρα πουλιά και σύρματα τεντωμένα, αλλά οι φίλοι του Μπάμπη είναι κλασικοί με την γνωστή φράση στο στόμα: «Τι λέει ρε μ@λ@κ@» και τέτοια…». Πάντως φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι λένε πως γεννήθηκε για το τραγούδι. «Έτσι είναι, αλλά το τραγούδι δεν το ξέρει αυτό» σπεύδει και μιλά. Όταν του μιλάνε στον πληθυντικό πάντως δεν έχει θέμα, αρκεί να είναι κι άλλοι μαζί του κι αν έστηνε λαϊκό τσαντίρι θα έφτανε μέχρι το νησί «AC/NC». Δεδομένης της ροκιάς που κρύβει μέσα του, ο επόμενος σταθμός μας ήταν οι πολιτικοί. «Θα ήθελα να τους αφιερώσω, κάτι που με αφιέρωνε η Σούλα κι όλα τα κορίτσια από την βιοτεχνία, ένα βαθιά επαναστατικό άσμα, ενός εξαίρετου Καλλιτέχνου εν ονόματι Κορνήλιος, με τον τίτλο «Σπίρτο και Βενζίνη» http://youtu.be/F-r2hSp2ORI το οποίο -σου δίνω κι είδηση τώρα- μπορεί να ενταχθεί και στο πρόγραμμά μας, ως follow up, του «Γλυκέ μου Αναρχικέ». Οι αφιερώσεις δεν σταμάτησαν εδώ, γιατί ο Μπάμπης είναι xxx-large. «Τώρα που ανοίγει ο καιρός… πανικός… πανικός… θα το χάριζα σε όλους αυτούς που εύχονται «καλό χειμώνα» μετά τον δεκαπενταύγουστο». Ουπς, μας τσάκωσε, αλλά τουλάχιστον τσιμπήσαμε την αφιέρωση και την κατάπιαμε μονορούφι.
Μου είπε… την τελευταία λέξη!
Μου απάντησε νύχτα, καθιστός για ολάκερα λεπτά με τον δείκτη του ρολογιού να σκούζει από λατρεία και βαλμένος στο συννεφάκι του ειδικά για μένα, γι’ αυτό και ο επίλογος του ανήκει δικαιωματικά… γιατί αυτός είναι ο Μπάμπης Μπατμαν-ίδης που όλοι αγαπήσαμε…
«Καληνύχτα, την αγάπη σας στην ορχήστρα μας, την οποία και μπορείτε να συναντήσατε το Σάββατο 15 Σεπτέμβρη στα μπαρς Βιετνάμ και Ορυχείο(ταυτόχρονα) στην Καβάλα. Από εκεί και πέρα μετά τον δίσκο μας «30 χρόνια αποτυχίες», που δεν έχει κυκλοφορήσει, σκεφτόμαστε να περάσουμε και στο επόμενο μας βήμα και να μην κυκλοφορήσουμε τον δεύτερό μας δίσκο «Μια ζωή στον πάγκο».

 www.thinkfree.gr

ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ

Όταν πριν από 2 χρόνια βγήκα με τον Σταύρο(τον μπουζουξή)  να παίξουμε στην Ετεροτροπία, σαν μια πρώτη παρουσίαση του «Μπατμανίδης» είχαμε στο μυαλό μας ακριβώς αυτό το πράγμα. Όχι το να παίξουμε μόνο στην Ετεροτροπία... αλλά το να καβλαντίσουμε κι όσο πάει. Ε και ψιλοπάει νομίζω…κι είμαστε πάρα πολλοί χαρούμενοι όλα τα παιδιά, που υπάρχουν τελικά κι άλλοι χαζοί εκτός από μας στο σύμπαν. Σας ευχόμαστε να παραμείνετε έτσι για να γουστάρουμε όλοι μαζί… Επίσης ένα τεράστιο ευχαριστώ και ευγνωμοσύνη σε όσους πέρασαν και σε όσους συνεχίζουν(ας πρόσεχαν) να βρίσκονται στην μπάντα: Κώστα Μπουρμά, Σταύρο(Mourga) Αποστολίδη, Γιάννη Μπέλο, Θωμά Κωστούλα, Δημήτρη Μπαρτζώκα, Βασίλη Αβδελά, Νίκο Μαγνήσαλη, Άρη (τον πήρα τηλέφωνο για να με πει το επίθετό του αλλά δεν το σήκωνε), Γιώργο Νερατζάκη, Βασίλη Κοκκόνη (a.k.a Aiσκύλος), Σάκη Σιώμο, Γιώργο Παναγόπουλο

ΥΓ: Άντε ποιος θα μου δώσει το βραβείο, τόσο πρόλογο έκανα...

ΥΓ2: Το βίντεο που ήθελα να ποστάρω ήταν αυτό, αλλά όπως καταλαβαίνεται αστόχησα...  http://www.youtube.com/watch?v=BIhj18vQEXM&feature=share&list=UUshAwXYiVgQiOkHhkehw5cQ

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ vol 2

Μπάτμαν vs Μπατμανίδης

Να πω την αλήθεια δεν έχουν και πολλά κοινά μεταξύ τους αλλά κάτι έπρεπε να βάλω τίτλο να φαίνεται. Επιπλέον το Μπάτμανίδης αν το ακούς πρώτη φορά σου μοιάζει ή για το expansion του Μπάτμαν ή για τον τιμωρό του Panagia Soumela City ή της Κερασούντας. Το μόνο, ίσως, πράγμα που τους συνδέει είναι ότι έλεγα παρασκευή να πάω να δω το μπάτμαν το 3 αλλά θυμήθηκα ότι  είχε Μπάμπη Μπατμανίδη στο 6 dogs  και επειδή 3<6 br="br">
Οχτώ μήνες μετά το πρώτο διπλό στην αθήνα επέστρεψε για το τριπλό ή κάτι τέτοιο. <Παρένθεση> Για όσους δεν έχουν ιδέα ποιος σκατά είναι ο Μπατμανίδης θα ακολουθήσει οποτικοακουστικόν υλικόνν. </Παρένθεση> Το live ξεκίνησε με AC/DC και την εισαγωγή του thunderstruck, αν θυμάμαι καλά αλλιώς μόλις ξεφτιλίστηκα, με σόλο μπουζούκι από το πουλέν της μπάντας, το αγαπημένο παιδί της κερκίδας και πιθανότατα μακρινό ξάδερφο του Αστερίξ. Ντρες κόουντ άσπρο φανελάκι κασκορσέ, που δε φαίνεται. Ο Μπάμπης με κόκκινο αμάνικο για να δείχνει και να δώσει το απαραίτητο βάθος στα δύο καινούρια σουξεδάκια που θα ακολουθούσαν ή ακολουθάγαγαν στα αθηναϊκά.

Η συνέχεια του ήταν η αναμενόμενη. Μόλις οι λιγοστές κοπέλες που υπήρχαν εξαφανίστηκαν σχεδόν όλες, οι υπόλοιποι μαντράχαλοι, που απέμειναν, μπόρεσαν να βγάλουν τη συσσωρευμένη χαζομάρα που κουβαλάνε και να τα σπάσουν όπως έπρεπε. Και επειδή τα σουτιέν είναι mainstream στον Μπατμανίδη πετάνε βερμούδες . Βέβαια, το κοινό μπορεί να είναι ακόμα μικρό αλλά φανατικό.  Ούτε τους Peppers, που πήγε και τόσος κόσμος, δεν τους κερνάνε ποτά πάνω στη σκηνή ψηλά, νταβραντισμένα αγόρια από την Καρδία Θεσσαλονίκης. Να τα λέμε αυτά.

Να την πω και την αμαρτία μου το Gagarin του πήγαινε περισσότερο, του Μπατμανίδη, γιατί είχε γήπεδο το παιδί να απελευθερώσει το ταλέντο του. Οχτώ νταγλάρια που να χωρέσουν στη σκηνή του dogs για; Ενώ στο Gararin που έχει τη άπλα του και ο Μπάμπης έβλεπε γήπεδο μπροστά του μπορούσε να ξεδιπλώσει καλύτερα την ατέρμονη σάχλα του. Και για να μη λένε οι κακές οι γλώσσες, μετά την ξαναδίπλωσε κιόλας γιατί είναι νοικοκυρεμένο παιδί κατά βάθος. Δυστυχώς, στο τελευταίο live δεν ακούστηκαν και αυθόρμητα δείγματα αγάπης προς τον καλλιτέχνη από το κοινό όπως  το “ΠΑΟΚ Θρησκεία Τρομοκρατία…”, “…Μπατμανίδη παίξε τόπι να παραμιλάει όλη η ευρώπη” κτλ γιατί σύμφωνα με το ρεπορτάζ του mpatskuloi.gr   τον ένα τον πήρε ο ύπνος, πλέον οι άλλοι δύο έχουν γκόμενα και ο τελευταίος το Gagarin. Άσε που δεν είχε και τζάμπα πίτσα.

Θα μπορούσα να γράψω και τίποτα για το live αλλά άλφα δεν έχει νόημα, βήτα αν το δοκίμαζα θα μας γελούσε ο κόσμος και γάμα να πάτε να δείτε μόνοι σας.   Και επειδή  δεν μπορείτε και να τον ακούσετε,  γιατί ο δίσκος “30 χρόνια αποτυχίες” είναι ακόμα στα μπετά, ακολουθεί το οπτικοακουστικόν υλικόνν που λέγαμε. Αυτά από μας.

ΥΓ: Έχω μια σοβαρή υποψία ότι, μαζί με όλα τ’ άλλα, κατά βάθος  κοροϊδεύει και εμάς που τον ακούμε, αλλά και έτσι να’ναι χαλάλι το παοκτσάκι.

www.mpateskuloi.gr

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ vol 1

Χτες βράδυ σε μαγαζί στο Μοναστηράκι ( χωρίς είσοδο ) ,ο Μπάμπης Μπατμανίδης εμφανίστηκε με όλο του τον συρφετό στο Αθηναϊκό (τρολλικό) και όχι μόνο κοινό του, σε μια συναυλία που θα μείνει στην ιστορία. Ο τροβαδούρος με τους προλετάριους οργανοπαίχτες, το παιδί της διπλανής πόρτας με το μούσι, ο μπουζουκτσής με εμφάνιση ¨αγνοούμενου ναυτικού¨, ο μπασίστας-αντιβίωση αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της κομπανίας έδωσαν μεγαλειώδες ρεσιτάλ σε όλους τους καταπιεσμένους απο την πλουτοκρατία και τους εξουσιαστές, παρευρισκόμενους.

Σε ένα κατάμεστο χώρο (γέμισαν και οι 2 πλαινές αίθουσες), μέσα σε υψηλή θερμοκρασία και με άρωμα ιδρώτα οι συγκεντρωμένοι λικνίστηκαν επαναστατικά, κυριολεκτικά αφηνιασμένοι στην θέα του Μπατμανίδη και της κομπανίας του που έδωσαν τα πάντα ώστε το κοινό να παραληρεί και να φτάσει στο σημείο να πετάει ακόμα και τις βερμούδες τους στην σκηνή, με αποτέλεσμα κάποιοι απο το κοινό να κυκλοφορούν ωσάν επειδιξίες.

Στο άκουσμα του μπουζουκιού στον ρυθμό του ¨Γλυκέ μου Αναρχικέ¨ ο κόσμος παραληρούσε, δεκάδες κουτάκια μπύρας εκτοξεύοντας στην σκηνή, πλαστικά ποτήρια,χαρτοπετσέτες και υψωμένες αγωνιστικές γροθιές άρχισαν να ίπτανται πάνω απο τα κεφάλια των συγκεντρωμένων, μάλιστα ακόμα και κράνη υψώθηκαν ως ένδειξη αλληλεγγύης και πόνου που πήγαζε απο τους στίχους του άσματος. Γνωστές περσόνες όπως η Γλυκειά Βιλιώτισσα λικνίζονταν γνωρίζοντας την αποθεωση, διαχειριστές του Indymedia Trolls εκτόξευαν αντικείμενα, το αλκοόλ χυνόταν στα πατώματα απο τα σπρωξίματα δημιουργώντας αυτήν την απίστευτη αίσθηση του πατώματος που κολλάει, η Τρολλοσκουφίτσα δεν διατάζει να καταλάβει το μικρόφωνο, λίγο πιο πέρα η σπασμένη ομπρέλα πετά και αυτή κουτάκια που περνάνε σύριζα απο τα κεφάλια των συγκεντρωμένων….ο λαός παραληρεί, ο Τρολ-ληστής στην στέγη σε κατάσταση αμόκ παραγγέλνει στην κομπανία ¨Την οικοδομή¨, ο Γιαγκούλας είναι χαμένος ανάμεσα σε υψωμένες γροθιές και εξώπλατα…το μαγαζί σείεται…Η mplampaka έχει μεταμφιεστεί σε κάτι που ούτε η Τσο δεν την αναγνωρίζει…Όμως είναι σίγουρα εκεί…

Οι καρδιοπάθειες, το ¨Συριζα μωρό μου σύριζα¨, η οικοδομή, το ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μια πιο πολύ ΔΗΜΑΡ, και άλλα άσματα κάνουν το κοινό να μετατρέψει ενα κανονικό μαγαζί σε ξεμπούρδελο, ενώ ο Μπατμανίδης εκστασιασμένος και τίγκα ιδρωμένος παραληρεί στην σκηνή πίνοντας τζιν…Η κάμερα λυγίζει στο άκουσμα του ¨Τωρα που ανοίγει ο καιρός..πανικός!¨, ενώ για λίγο αποφεύγονται τα οδοφράγματα στην Αθηνάς.

Μπορεί τα όσα αναφέρονται πιο πάνω να ακούγονται ουτοπικά μα τα δεκάδες βίντεο θα έρθουν να επιβεβαιώσουν για ακόμα μια φορά την πανταχού παρούσα Τσο του Indymedia Trolls…Μέχρι να ανέβουνε όμως…..το βίντεο απο την Θεσ-νική φαντάζει ως μια χαλαρή προπόνηση μπροστά στην χθεσινή παρουσία τόσο της κομπανίας όσο και των συγκεντρωμένων.

http://indymediatrolls.com/?p=14574

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ

Αναμεταδίδουμε από την εφημερίδα εποχή και την στήλη  δΑΙΜΟΝΙΚΑ

Η α­πε­νο­χο­ποίη­ση του σκυ­λά­δι­κου

«Τι εν­νοού­σε ο Λού­ντβιχ Βιτ­γκεν­στάιν ό­ταν έ­λε­γε «α­πό ε­δώ που εί­μα­στε πρέ­πει να πά­με ε­κεί που εί­ναι η α­πό­φα­ση«; Τι εν­νοού­σε ο Χέ­γκελ ό­ταν έ­λε­γε: «μέ­σα στη νύ­χτα του Απο­λύ­του ό­λες οι α­γε­λά­δες εί­ναι μαύ­ρες«; Τι εν­νοού­σε ο μυ­στι­κι­στής φι­λό­σο­φος ΄Εκχαρτ ό­ταν έ­λε­γε «δεν υ­πάρ­χει α­γρί­μι γρη­γο­ρό­τε­ρο α­πό τον πό­νο για να σε φέ­ρει στη γνώ­ση;» Όλες οι α­πα­ντή­σεις, σή­με­ρα Πέ­μπτη στη Μο­νή Λα­ζα­ρι­στών, στη νέα συ­ναυ­λία του λαϊκού βάρ­δου Μπά­μπη Μπα­τμα­νί­δη, του νταλ­κα­διά­ρη των δύο η­πεί­ρων και των πέ­ντε θα­λασ­σών. Του α­η­δια­στι­κού α­οι­δού που με το προ­ε­κλο­γι­κό ά­σ(θ)μα του «Σύρ­ρι­ζα μω­ρό μου Σύρ­ρι­ζα« ε­κτό­ξευ­σε τον Τσί­πρα στο 27% και έ­κα­νε το ευ­ρω­παϊκό οι­κο­δό­μη­μα να σείε­ται συ­θέ­με­λα, ε­νώ με τον ύ­μνο «Γλυ­κιέ μου α­ναρ­χι­κέ, μην μου σπας το α­μά­ξι» πέ­τυ­χε τον ι­στο­ρι­κό συμ­βι­βα­σμό της μαύ­ρης α­ναρ­χίας με τα μι­κρο­α­στι­κά στρώ­μα­τα. Του φα­ντο­μά του πε­ντα­γράμ­μου που με κά­θε νέα του εμ­φά­νι­ση σπέρ­νει πό­νο και θε­ρί­ζει χει­ρο­κρο­τή­μα­τα και νε­ρά­ντζια, του ά­νευ χρυ­σού δί­σκου χρυ­σού τρα­γου­δι­στή που τα ά­σμα­τά του, αυ­τές οι σύγ­χρο­νες Αι­νειά­δες, α­πο­τε­λούν ό­πως θα έ­λε­γε κι ο γε­ρο-Κά­ρο­λος Μαρξ την καρ­διά ε­νός ά­καρ­δου κό­σμου».
Το πα­ρα­πά­νω ψαγ­μέ­νο δελ­τίο τύ­που, το ο­ποίο έ­γρα­ψε έ­νας σύ­ντρο­φος και φί­λος -α­ναρ­χι­κός, δια­νοού­με­νος και συγ­χρό­νως βα­θύς γνώ­στης του κα­λού λαϊκού και του κα­λύ­τε­ρου σκυ­λά­δι­κου τρα­γου­διού- ή­ταν η κα­λύ­τε­ρη σύ­στα­ση για να πά­με στη συ­ναυ­λία του Μπά­μπη Μπα­τμα­νί­δη. Κι ο Μπά­μπης μάς α­πο­ζη­μίω­σε με το πα­ρα­πά­νω, σε μια συ­ναυ­λία που τα εί­χε ό­λα: με ρυθ­μούς που ξε­κι­νού­σαν α­πό τη ρέ­γκε και τον Μπο­μπ Μάρ­λεϊ, συ­νέ­χι­ζαν με χέ­βι μέ­ταλ των ΑC/DC και κα­τέ­λη­γαν σε έ­να ρα­γδαίο λυ­τρω­τι­κό τσι­φτε­τέ­λι. Πά­νω α­π’ ό­λα ό­μως κυ­ριαρ­χού­σαν με­γά­λες δό­σεις δη­λη­τη­ριώ­δους χιού­μο­ρ, πη­γαίος αυ­το­σαρ­κα­σμός, κι­τς αι­σθη­τι­κή, α­χα­λί­νω­τος ε­ρω­τι­σμός, παι­γνιώ­δης διά­θε­ση κι έ­να α­να­τρε­πτι­κό κέ­φι που ξε­σή­κω­σε το κοι­νό. Τρα­γού­δια ό­πως «Το υ­πο­νοού­με­νο», «Η οι­κο­δο­μή» και «Σαν τη θεία στα ρη­χά» έ­χουν τό­σο έ­ξυ­πνο, σα­τυ­ρι­κό στοί­χο που σε α­φή­νουν ά­ναυ­δο. Το κυ­ριό­τε­ρο ό­μως ε­πί­τευγ­μα, για το ο­ποίο ο Μπά­μπης θα γρα­φεί με χρυ­σά γράμ­μα­τα στην Ιστο­ρία της Μου­σι­κής, εί­ναι ό­τι α­πε­νο­χο­ποίη­σε το σκυ­λά­δι­κο, το έ­βα­λε σε συ­ναυ­λια­κούς χώ­ρους και έ­δω­σε την ευ­και­ρία στο νε­α­νι­κό κοι­νό του να ξε­σα­λώ­σει λι­κνι­ζό­με­νο. Κι οι δια­σκευές που ε­πέ­λε­ξε να πα­ρου­σιά­σει εί­ναι α­πο­κα­λυ­πτι­κές των α­να­τρε­πτι­κών προ­θέ­σεών του: «Νά­χαν οι καρ­διές α­μπά­ρες», «Γκρέ­μι­στα, γκρέ­μι­στα» και ο ύ­μνος «Θα πά­ρω φό­ρα, θα τα γκρε­μί­σω» που τρα­γού­δη­σε η Μαί­ρη Μα­ρά­ντη, στην ται­νία του Πα­ντε­λή Βούλ­γα­ρη «Όλα εί­ναι δρό­μος» ό­ταν ο Γιώρ­γος Αρμέ­νης γκρέ­μι­ζε το ε­παρ­χια­κό σκυ­λά­δι­κο «Βιετ­νάμ»! Η συ­ναυ­λία, βέ­βαια, δεν μπο­ρεί πα­ρά να εί­χε ε­πα­να­στα­τι­κό φι­νά­λε, ό­ταν το κοι­νό κα­τέ­κλυ­σε την σκη­νή και περ­νώ­ντας χέ­ρι με χέ­ρι το μι­κρό­φω­νο τρα­γού­δη­σε τον ύ­μνο της νέ­ας διε­θνούς «Για ε­πα­νά­στα­ση λέω»!
Υ.Γ. Ο Μπά­μπης Μπα­τμα­νί­δης α­ντεν­δεί­κνυ­ται σε πολ­λές πε­ρι­πτώ­σεις συ­ντρό­φων και συ­ντρο­φισ­σών, ό­που κυ­ριαρ­χεί η πο­λι­τι­κή ορ­θό­τη­τα, η σο­βα­ρο­φά­νεια, οι α­κραίες φε­μι­νι­στι­κές α­ντι­λή­ψεις, η έλ­λει­ψη χιού­μορ κι η αι­σθη­τι­κή του «έ­ντε­χνου» που πε­ριο­ρί­ζε­ται με­τα­ξύ Πλιά­τσι­κα και Αλκί­νοου Ιωαν­νί­δη.

Ο δι­κη­γό­ρος του δια­βό­λου

 http://www.epohi.gr/portal/stiles

ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΥΑΔΙΚΟ

Έκανες maybe στο event
Τώρα για μένα είσαι dead
Κι αν με τα Like προσπαθείς
Δεν θα σου πω να ξαναρθείς

Δεν υπάρχεις πια για μένα
Όλα είναι ένα ψέμα
Και συζήτηση ουδέν

111 0 (ένα ένα ενά μηδέν)

Δεν υπάρχεις πια για μένα
Σβήνω όλα τα γραμμένα
Το delete οριστικό
Στο system το δυαδικό

Και μην τολμήσεις request
Πια της καρδιάς δεν είμαι guest
Αλλού να πας για να κλαφτείς
Ούτε το Poke να μην σκεφτείς

Δεν υπάρχεις πια για μένα
Όλα είναι ένα ψέμα
Και συζήτηση ουδέν
111 0 (ένα ένα ενά μηδέν)

Δεν υπάρχεις πια για μένα
Σβήνω όλα τα γραμμένα
Το delete οριστικό
Στο system το δυαδικό

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝ ΔΗΜΟΣΙΩ

Ειλικρινά το δράμα των γονέων που δεν έχουν να πληρώσουν το ιδιωτικό σχολείο  των παιδιών τους, με έχει συγκλονίσει. http://www.seleo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=68354:2012-09-04-08-23-12&catid=74:sites&Itemid=54

Ένα δράμα το οποίο μόνο ένας Ευριπίδης θα μπορούσε να διηγηθεί, αλλά από την στιγμή, που λείπει στην Παναγία Σουμελά για προσκύνημα,  αναλαμβάνει ο Μπατμανίδης  το χρίσμα της αφήγησης… Επειδή όμως  τα πολλά λόγια είναι φτώχια (ξουτ ξουτ ξουτ μακρυά από μας), ας αφήσουμε τα λόγια του ποιητή να μας νουθετήσουν

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ : Τι συμφορά με βρήκε, μεγάλο το κακό

Δεν έχω να πληρώσω το ιδιωτικό

Και τώρα τo παιδί  μου σαν τους κοινούς θνητούς

Θα πάει σε δημόσιο μαζί με τους πτωχούς

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Που θα με πας μπαμπάκα μου για δε μου λες πατέρα

Γιατί αργεί το  σχολικό θα χάσουμε την μέρα

Που ‘ναι όλοι οι φίλοι μου η Τζένη ο Ριρής

Άντε λοιπόν πατέρα μου, μην με καθυστερείς

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ : Μα δεν υπάρχει ιερό, μα δεν υπάρχει όσιο

Να στείλω το παιδί μου , εγω βρε στο δημόσιο

Που το στελνα μπαλέτα πιάνα και γαλλικά

Ασχέτως άμα ζούσαμε όλοι με δανεικά

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Τι είναι όλοι αυτοί πατέρα μου δεν μοιάζουν με ανθρώπους

Ένας με είπε ρε, δεν τους μαθαίνουν τρόπους

Πάρε με σε παρακαλώ, ναι πίσω στο σχολείο μας

Και ας χρωστάμε ειλικρινά  ως και  τον Μιχαλιώ μας

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ : Τι συμφορά με βρήκε γιατί σε μένα θέε μου

Μα τι δεν έκανα καλά, όχι στα αλήθεια πε μου

Που άπλωνα τα πόδια μου, έξω απ’το παπλωμά;

Αφού έτσι καλύτερα ήταν το ξάπλωμα

ΧΟΡΟΣ: Για αυτό λοιπόν αντίσταση, να βγούμε όλοι στους δρόμοι

Ποιος ξέρει ποσά δεινά  , θε να μας βρουν ακόμη

Θα κόψουν τα μπουζούκια μας και όλο το ευ ζην μας

Γι αυτό λοιπόν αντίσταση ν’ ακούσουν την φωνή μας

Μα πιο πολύ ΔΗΜΑΡ

Κρύο…καιρός για τρίο…Νταξ δεν χειμώνιασε ακόμη, αλλά και ποιος θα θελε. Εμείς που είμαστε του γούτσου γούτσου θα λέγαμε ναι. Γι αυτόν τον λόγο γράφτηκε και το παρακάτω κομμάτι. Για το γούτσου γούτσου  και μάλιστα σε 3D, για να μην μας έχουν και για τίποτες τριτοτέταρτους, καθότι ακολουθούμε τις σεξελίξεις πιστά(και στην πίστα).Α!  και δεν είναι μοφμή για τίποτα μέρα που είναι (3 του Σεπτέμρβη να περνάς). Αυτό θα ήθελε και το πολυαγαπημένο μας ΠΑΣΟΚ…

 Τι πάει να πει, ότι δεν προχωράει
Αφού το ξέρουμε καλά όλοι μαζί
Στους δύο ο τρίτος σου λέω πως χωράει
Κάν’ το βρε σήμερα, για αύριο ποιος ζει

Είσαι μωρό μου για μια συνεργασία
Εγώ εσύ κι η φίλη σου στα τρία
Γουστάρω να μαστε το πιο τρελό ζευγάρ

ΝουΔού ΠΑΣΟΚ μα πιο πολύ ΔΗΜΑΡ

Τι πάει να πει βαθαίνουν οι αρνήσεις
Κι ότι ανάμεσα υπάρχουν διαφορές
Μια ευκαιρία σαν κι αυτή μην την αφήσεις
Αφού καρδούλα μου δεν ζούμε δυο φορές

Είσαι μωρό μου για μια συνεργασία
Εγώ εσύ κι η φίλη σου στα τρία
Γουστάρω να μαστε το πιο τρελό ζευγάρ
ΝουΔού ΠΑΣΟΚ μα πιο πολύ ΔΗΜΑΡ

ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΟΖΟΝΙΟ (κι ο γρύλος σου)

Moron ένας άγιος άνθρωπος σαν τον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ είχε τα κότσια να πει την αλήθεια, ότι πίσω από το Μποζόνιο του Χιγκς κρύβετε ο διάβολος http://voria.gr/index.php?module=news&func=display&sid=99650 Πράγμα το οποίο ειλικρινά με άγγιξε τόσο, που με ώθησε να εμπνευστώ το κάτωθι άσμα, το οποίο και το αφιερώνουμε στον σ-εβασμιότατο...

ΥΓ: Άνθιμε αν διαβάζεις ή ακούς (τας ψυχάς ημών) φέρε τώρα μετεγγραφή  τον Σεραφείμ, Τι δηλαδή μόνο οι Πειραιώτες θα μας πουλάν τρέλα με Κούδα και Φασούλα?

Το σωματίδιο του θεού

Είναι   η ρίζα του κακού

Μεγάλο σφάλμα

Γιατί σε είχα εγώ ψηλά

Χωρίς αφού δίχως αλλά

Και όλα κάλμα

Αλλού εσύ αλλού εγώ

Καπέλο δίχως τον λαγό

Μαζί κι ερήμην

Βρε τι μας έκανε ο Χιγκς

Κοίτα που πίστεψες τους Γκιγκς

Την επιστήμην

Ένα σαράκι χρόνιο

Εσύ και το μποζόνιο

Δαιμονικά πλανιέσαι

Σαν τον θεό μ’ αρνιέσαι

Ένα σαράκι χρόνιο

Εσύ και το μποζόνιο

Για λίγο  συγκεντρώσου

Αν έχεις τον θεό σου

Το σ’ αγαπάω δεν αρκεί

Όλα στον επιταχυντή

Να τ’ αναλύσεις

Μα σαν το πείραμα του σερν

Εσύ και  ο Ιουλιος Βερν

Μόνο διηγήσεις

Εγώ  που ήμουνα θεός

Ο μεγαλύτερός σου εχθρός

Έγινα τώρα

Μια μάζα μοναχά για σε

Πλέον η ύλη μου πασέ

Πέφτω με φόρα

 Ένα σαράκι χρόνιο

Εσύ και το μποζόνιο

Δαιμονικά πλανιέσαι

Σαν τον θεό μ’ αρνιέσαι

Ένα σαράκι χρόνιο

Εσύ και το μποζόνιο

Για λίγο  συγκεντρώσου

Αν έχεις τον θεό σου

PHOTOSTORY...

ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΟΥΜΕ...

ΕΛΛΑΣ!!!

 ΕΠ ΕΠ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ?

 

ΕΛΛΑΣ!!!

ΠΛΑΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΤΩΡΑ...

 

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ !!!

 

ΒΑΪ ΒΑΪ ΜΑΝΟΥΛΑ'Μ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΡΗΚΕ 

ΠΕΣ ΜΟΥ ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΝΗΚΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΟΥ ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΟΥ EURO 2012 (…ή και το αντίθετο)

 

H διαρκής προσπάθεια που φέρνει τον άνθρωπο αντιμέτωπο με το Όλο, η αέναη αναζήτηση της ουσίας των πραγμάτων, αποτελούν θεμέλια του παρόντος μπλογκ. Εξού και το παρακάτω δημοσίευμα κόλαφος  , με το οποίο εκτός από τις εσωτερικές ερινύες μπορείτε να αντιμετωπίσετε και την ζέστη. Ξαναδιαβάζουμε τον τίτλο (για να μην τον ξαναγράφω, θα μπορούσα να έκανα και copy paste αλλά δεν είναι του τύπου μου, όπως επίσης κι οι μεγάλες παρενθέσεις) και πάμε…

Ο αγαπημένος παίκτης των…

Μόνιμα  επιλαχόντων στις εκλογές

Αλεκσάντρ Κοκόριν ΡΩΣΙΑ

Ζευγαριών που παντρεύονται

Ντμίτρι Κομπάροβ ΡΩΣΙΑ

Εμπόρων

Φάνης Γκέcash ΕΛΛΑΔΑ

Λουομένων

Γιαρόσλαβ Πλάζιλ ΤΣΕΧΙΑ

Ανιψιών της θείας Μαρίκας(που ναι γεροντοκόρη) και τους φέρνει δώρο για τα Χριστούγεννα, αλλά τους το κρύβει

Μάρεκ Σούχι ΤΣΕΧΙΑ

Αυτών που διαβάζουν Ντεριντά υπό την υπόκρουση των νησιώτικων του  Πάριου

Βλαντίμιρ Νταρίντα ΤΣΕΧΙΑ

Του Πάγκαλου

Ντάβιντ Λαφάτα ΤΣΕΧΙΑ

Μακιγέζ

Καλίντ Μπουλαρούζ ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Σκιέρ

Όλοι οι Πολωνοί

Δημοσιογράφων

Άριεν Ρόμπεν ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Κλανιάρηδων

Ράφαελ φαν ντερ Φααρτ ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Αυτών που τους χρωστάν από την  δουλειά  κανά χρόνο λεφτά

Ρόμπιν φαν Πέρσι ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Οπαδών της Ανίτας Πάνιας

Ντάνιελ Βας ΔΑΝΙΑ

Φαν του Futurama

Λαρς Μπέντερ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Εθνικιστών

Ρουί Πατρίσιο ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Αυτών που αγοράζουν  κάλτσες adipas και λοιπών προϊόντων

Ρολάντο ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Υπναράδων

Νάνι ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Χοντρών

Σιλβέστρε Βαρέλα ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Χιπστεράδων

Ο Χέλντερ Postιγκα ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Καρατεριστών

Ρίτσαρντ Νταν ΙΡΛΑΝΔΙΑ

Αυτών που λατρεύουν τον ύπνο με ένα ελαφρύ σκέπασμα

Ζεράρ Πικέ ΙΣΠΑΝΙΑ

Θηλυκών πρεζάκηδων

Σαλβατόρε Σίριγκου ΙΤΑΛΙΑ

Θειάδων στα χωριά

Τζόλεον Λέσκοτ ΑΓΓΛΙΑ

Σχεσάκηδων

Τζον Τέρι ΑΓΓΛΙΑ

Ανιψιών των αντρών  των θειάδων από το χωριό

Θίο Γουόλκοτ ΑΓΓΛΙΑ

Υποστηρικτών της νομιμότητας της ισορροπίας,  και της αποτροπής από την καταστροφήν του πλανήτη στην Ελλάδα

Πατρίς Εβρά ΓΑΛΛΙΑ

Αυτών που κάνουν τσαμπουκά με κάθε αφορμή

Φιλίπ Μεξές ΓΑΛΛΙΑ

Σκυλάδων παλαιάς κοπής

Αντρέι Πιάτοβ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Αυτών που δεν τους αρέσει να τους πειράζεις τα πράγματα

Ρουσλάν Ροτάν ΟΥΚΡΑΝΙΑ

 Γυναικών που αλλάζουν τους άντρες σαν τα πουκάμισα και θέλουν να δηλώσουν την παρούσα κατάστασή τους, με τον συγκεκριμένο σύντροφο, που μπορείς να συναντήσεις ένα απόγευμα σε μια βόλτα στην αγορά

 Αντρέι Βορόνιν ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Έμπιστων ανθρώπων που δύσκολα τους αποσπάς λέξη

Ανατόλι Τιμοτσούκ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Τσοντάκηδων

Τόμπιας Χίσεν ΣΟΥΗΔΙΑ

 Κυνηγών

Μπέχρανγκ Σαφάρι ΣΟΥΗΔΙΑ

Τζιβάτων

 Μίκαελ Λούστιγκ ΣΟΥΗΔΙΑ

ΜΕΓΚΑ ΜΑΣ

 

Μέγκα μας

Η καρδιά για σένα Τρέμει

Βρε  τι έπαθε η έρμη

Και κανείς δεν το χε πει

Πως θα γίνει η Ανατροπή

Μια ζωή να είμαι θύμα

Την παλεύω Τσίμα Τσίμα

Με χορεύεις στο ταψί

Πιο χαζός κι απ’ τον  Καψή

Μέγκα μας Μέγκα μας

Τα μυαλά μου τα πονάς

Μέγκα μας Μέγκα μας

Τι θα γίνει φίλε μου με μας

Μέγκα μας Μέγκα μας

Τα μυαλά μου τα πονάς

Μέγκα μας Μέγκα μας

Μίλα μας και μην μας αγαπάς

Στην Εμπόλεμη την Ζώνη

Μια για πάντα στέκεις μόνη

Δίχως Τομ θα ναι ο Τζέρι

Με έναν σκέτο Πρετεντέρη

Κι ο καιρός βρε γαρ εγγύς

που θα πέφτεις καταγής

Γιάτι αγάπη θα βρω άλλη

Τώρα αλλάζω το κανάλι

Μέγκα μας Μέγκα μας

Τα μυαλά μου τα πονάς

Μέγκα μας Μέγκα μας

Τι θα γίνει φίλε μου με μας

Μέγκα μας Μέγκα μας

Τα μυαλά μου τα πονάς

Μέγκα μας Μέγκα μας

Μίλα μας και μην μας αγαπάς 

΄

*Φωτό από http://wonderjlawwall.blogspot.gr/

Δάκτυλος Μέρκελ, σύντροφοι, Λέσχη Μπίντελμπερκ, Λέσχη Μποντιμπίλντερ Χαρτοπεχτική Λέσχη "Ο Αετονύχης", Νεφελίμ και άλλες σκοτεινές δυνάμεις , λογοκρίναν την αφίσα...

ΜΕΣ ΤΗΝ ΨΥΧH ΘΑ ΣΑΙ ΠΑΣΟΚ

Μου μίλησες για  αλλαγή

Με ταϊσες τυράκι

και θες την ίδια συνταγή

Να φάω ξανά  γατάκι

Μες την ψυχή  θα σαι ΠΑΣΟΚ

Τίποτα δεν θα αλλάξει

Τα ψέματά σου τα χεις στοκ

Μα σ’ έχω ξεπεράσει

Μες στην ψυχή θα σαι ουλή

Και ότι και να κάνεις

Για της καρδιάς μου την βουλή

Το ποσοστό δεν πιάνεις

Δεν είναι σοσιαλισμός

Ο ένας και ο άλλος

 Μ’ another κόσμος εφικτός

Υπάρχει πιο μεγάλος

Μες την ψυχή  θα σαι ΠΑΣΟΚ

Τίποτα δεν θα αλλάξει

Τα ψέματά σου τα χεις στοκ

Μα σ’ έχω ξεπεράσει

Μες στην ψυχή θα σαι ουλή

Και ότι και να κάνεις

Για της καρδιάς μου την βουλή

Το ποσοστό δεν πιάνεις

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ

Ο Αντρέας ο Άνεργος...

Είναι ο Φώτης Κουβέλης...

 

 

ΜΕΣΑ ΑΠ' ΤΗ ΖΩΗ

Ιστορία, που την έμαθα κι εγώ πρόσφατα κι αποτυπώνετε γιουτουμπιακώς... Στο 1.43 "εκστασιασμένος" θαμών πλησιάζει την σκηνή και συνομιλεί με τον σολίστ-μπουζουξιστ μας, ρωτώντας τον αν μπορεί να φάει λίγο πίτσα!Αποτελέσμα να του φύγει (εκτός από το καφάσι) και το βύσμα από το μπουζούκι. Τέτοιους ακροατάς θέλουμε να μην μας δίνουν καμία σημασία...

ΜΑΝΑ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΜΑΣ ΦΑΓΑΝΕ ΤΗ ΦΟΥΝΤΑ

Συγκλονισμένος πραγματικά από το άκουσμα της είδησης αυτής  Τα πρόβατα έφαγαν τη Φούντα δεν θα μπορούσα να μείνω ασυγκίνητος και να μην καταθέσω τον σπαραξιαδιάρικο οβολό μου, υπέρ της  τιμημένης αγροτιάς, που τόσα τράβηξε και τόσα συνεχίζει να μην τραβάει(σε τζούρες)

Μάνα  τα πρόβατα μας φάγανε τη Φούντα

Μάνα τα πράματα δεν πήγανε καλά

Μάνα δεν έχουμε να πιούμε τα αρκούντα (να γίνουμε αρκούδα)

Τα φαγαν όλα αχ τα  έρμα ζωντανά

Ποιος χασάπης αχ βρε μάνα  θα τα σφάξει

Ποιος χασάπης βρε παιδιά να μας φωνάξει (δις)

Μάνα τα πρόβατα μας φάγανε τη Φούντα

Μάνα τα άρμεξα μα δεν είχαν ουγιά

Κι έτσι την βγάζω με κασέρι όλο Γκούντα

Και πίνω γάλα  για παρηγοριά

Ποιος χασάπης αχ βρε μάνα  θα τα σφάξει

Ποιος χασάπης βρε παιδιά να μας φωνάξει (δις)

Credits to  Αντουάν Παρίνις  για το Ρεφρέν...

UPDATE: 


Ούτε ο σύντροφος Τεχνοκάλυψις, έμεινε ασυγκίνητος και μας συγκλονίζει εξωπραγματικά με το πόνημα του το οποίο και παραθέτω 

ΜΑΝΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ , ΠΡΟΒΑΤΑ ΜΑΣ ΦΑΓΑΝΕ ΤΗ ΦΟΥΝΤΑ ,
TH ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΚΛΕΧΤΗΚΕ ΜΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ Η ΧΟΥΝΤΑ ,
ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΑ ΓΥΡΙΖΑΜΕ ΚΙ ΑΥΤΑ ΜΟΣΧΟΒΟΛΟΥΣΑΝ
ΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΟΥΣΑΝ
ΒΓΗΚΑΝ ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΥΠΟΠΤΟ ΣΕ ΠΡΑΣΙΝΟ ΛΙΒΑΔΙ
ΚΑΙ ΨΑΧΝΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΝΤΩΜΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΑΛΦΑΔΙ
ΜΑΥΡΟ ΝΑ ΘΕΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟ ΝΑ ΜΗ ΒΡΙΣΚΟΥΝ
ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΗΣΥΧΑ ΤΑ ΑΦΗΣΟΥΝ
ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΑΝΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΑ ΓΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙ
ΠΡΟΣΦΕΡΑΝΕ 2 ΚΙΛΑ ΣΟΚΟΛΑΤΕΝΙΑ ΓΕΥΣΗ
ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ ΤΑ ΣΟΥΒΛΙΣΜΑΤΑ ΚΙ ΑΙΜΑΤΟΧΥΣΙΕΣ
ΚΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΗΛΙΘΙΕΣ ΘΥΣΙΕΣ
ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝΕ ΟΣΑ Η ΓΗ ΠΑΡΑΓΕΙ
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟ ΑΣ ΓΙΝΟΥΝ ΦΥΤΟΦΑΓΟΙ

Δεν αντέχω άλλο...μιεχ!

ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΜΩΡΑ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΔΥΝΑΜΙΑΣ

(bavdel productions)

ΒΡΕ ΚΑΤΙ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ...

Αυτό το θυμάστε?

 

Δείτε κι αυτό 

Βρε κάτι συμπτώσεις...μα κάτι συμπτώσεις

http://wonderjlawwall.blogspot.com/2012/03/kommunibook.html

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΠΟΧΗ

Η στήλη δΑΙΜΟΝΙΚΑ μας αφιέρωσε το κομμάτι της (Μ.Σάββατο 14 Απριλίου)

«ΣΥΡΙΖΑ, μωρό μου, ΣΥΡΙΖΑ»

Μέρες Πάσχα και ταυτόχρονα προεκλογική περίοδος. Άντε τώρα ο ταλαίπωρος αρθρογράφος να βρει να γράψει κάτι, που να ταιριάζει στο χαρμόσυνο μήνυμα της ανάστασης αλλά και να έχει και το πολιτικό υπόβαθρο που απαιτούν οι ανάγκες των εκλογών. Επειδή δεν τα καταφέρνω σε τέτοιες σύνθετες αποστολές, σκέφτηκα να συστήσω στο ανοιχτόμυαλο αναγνωστικό κοινό της «Εποχής» έναν εν πολλοίς άγνωστο καλλιτέχνη της Θεσσαλονίκης, που κινείται στα όρια του καλτ και της υποκουλτούρας, τον Μπάμπη Μπατμανίδη. Το ονοματεπώνυμό του παραπέμπει σε πόντιο λαϊκής καταγωγής, αλλιώς το Χαράλαμπος θα το είχε κάνει Χάρης κι όχι Μπάμπης, ενώ η ρίζα του επωνύμου «Μπάτμαν» παραπέμπει σαφώς στο θρυλικό άνθρωπο- νυχτερίδα των κόμικς. Το χιούμορ των στίχων του είναι επίσης ποντιακό, με σοφιστικέ εκλάμψεις που εφάπτονται σε πολιτικές αιχμές, σεξιστικά σχόλια και σκυλάδικη αισθητική. Έχει κατακτήσει ευρύτατη αποδοχή, μιας και εμφανίζεται σε καθώς πρέπει συναυλιακούς χώρους όπως η «Μονή Λαζαριστών», σε νεανικά χεβιμεταλάδικα μαγαζιά αλλά και σε αυτοδιαχειριζόμενα στέκια αντιεξουσιαστών. Το κοινό του, κατ’ εξοχήν νεανικό, συμμετέχει και ξεφαντώνει στις συναυλίες του, με τραγούδια όπως: «Μη μου σπας τ’ αμάξι – γλυκέ μου αναρχικέ είμαστε εντάξει», «Της αγάπης σου τα σπρεντ», «Σαν τη θεία στα ρηχά», «Για επανάσταση λέω» και πολλά άλλα ευφάνταστα.
 Θα μου πείτε τώρα τι δουλειά έχει ο Μπάμπης Μπατμανίδης μεσούσης προεκλογικής περιόδου, εδώ έχουμε να κλείσουμε τα ψηφοδέλτια με αμφιλεγόμενους καλτ καλλιτέχνες θα ασχολούμαστε; Κι όμως, όσο -αποδεδειγμένα- δύσκολο είναι να περάσει το μήνυμα της αριστεράς σε καλομαθημένους πλην απογοητευμένους πιτσιρικάδες, τόσο εύκολα περνάει μέσα από τους στίχους ενός τραγουδιού. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε ένα μουσικό προεκλογικό σποτ στο οποίο να υπάρχει πολιτικός αυτοσαρκασμός, ερωτική διάθεση και νεανική φρεσκάδα, ο Μπάμπης το έχει έτοιμο. Ο τίτλος του τραγουδιού «ΣΥΡΙΖΑ μωρό μου ΣΥΡΙΖΑ», θα μπορούσε επίσης ν’ αποτελέσει ένα πρωτότυπο, αντισυμβατικό κι εξόχως διεισδυτικό προεκλογικό σύνθημα:

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ

Μπάμπης Μπατμανίδης

«Βάλε στο μαγνητόφωνο τραγούδια που γουστάρεις» και άλλες ιστορίες σκισμένου καλσόν και ημικρανίας.... παρτ φορτίν!

Καλημέρα συνυφάδες και καρντάσια,
Παρατηρώ ολοένα ότι φέτος από όλα τα πατροπαράδοτα έθιμα το μόνο πού ίσως επιζήσει είναι το τσούγκρισμα των αυγών, κι αυτό μόνο αν τίποτα παραγωγοί βγούνε να τα μοιράσουν αντιεξουσιαστικά στην αριστοτέλους. Απελπισία μον αμούρ. Οι άλλοι βέβαια το βιολί τους, μας πάνε σπρώξε σπρώξε να κάνουμε εκλογές το δεκαπεντάυγουστο μπας και όλοι είναι στις παραλίες και δεν πάνε να μουτζώσουν. Εδώ ο κόσμος καίγεται κι οι λαικισμοί πέφτουν βροχή. Τι αδικία κι αυτή... δεν κατάλαβα πότε η λέξη λαικισμός απέκτησε τόσο αρνητική χροιά. Τι κακό δηλαδή έχει το να προσπαθείς να ικανοποιήσεις το Λαό? Κάτι που κάνει συλλήβδην και ανευ ντροπής ο ζεν πρεμιέ των μπετατζήδων, φίλτατος Μπάμπης Μπατμανίδης, συγκεντρώνοντας μέχρι στιγμή τη μήνι της εκκλησίας, των αρχών και σύντομα και του παγκόσμιου σκιώδους οικονομικού λόμπι. Γιατί ώς γνωστόν οι Ελληνες δώσαμε τη δημοκρατία και τα φώτα στον κόσμο, αμα γουστάρουμε τους τα παίρνουμε πίσω... σύντροφοι και συντρόφισσες, πάμε για τη δικαίωση! Με έχει καταβάλλει το αλκοόλ.. και πρέπει να το προσέξω.. όχι τίποτε άλλο αλλά έχω ήδη καταστρέψει τρία εφεδρικά συκώτια και ακόμα πιστεύω ότι ο μπάρμαν είναι ο καλύτερος μου φίλος. Για στάσου! Έχω όντως έναν πολύ καλό φίλο ονόματι Τομ Μπάρμαν, ο οποίος μάλιστα πάντα με κερνάει.. όχι σφηνάκια και κοκτέιλ αλλά υπέροχες μουσικές είτε πρόκειται για lounge ξενοδοχείου είτε για το soundtrack μιας ιδεατής σύγκρουσης. Και πάντα θα τον ευχαριστώ για τα υπέροχα τριαντάφυλλα που μου είχε προσφέρει τότε! Κάθε φορά που σκέφτομαι το Βέλγιο, προσπαθώ σκληρά να φέρω στο μυαλό μου κάτι σημαντικότερο που έχει βγάλει αυτή η χώρα από τους dEUS. Δύσκολο.... και χαίρομαι τόσο που μας επισκέπτονται ξανά στο Principal που πρόσφατα μετακόμισε πιο κοντά στο σπίτι μου. Ραντεβού λοιπόν το άλλο weekend αλλά δεν άντεξα να περιμένω μέχρι τότε για να τα πούμε.!

Πάντα απολαυστικός και ενδιαφέρων, με κέρασε μεζεδάκια, μπινελίκια και μου εξήγησε τα μυστικά της καλής διπλοπενιάς και σταυροβελονιάς. Λείντις εντ τζέντελμεν μπάτμαν μπιγκίνς...
Τελικά υπάρχει περίπτωση ποτέ να γίνουμε "δυτικοί" ή μήπως "εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε".
Aπό σας εξαρτάται. Εμείς στην Σταυρούπολη σας περιμένουμε πάντα με ανοιχτές αμπάρες. Το πολύ πολύ μαζί με την αίτηση μεταδημότευσης να χρειαστεί να βάλουμε καμιά κοντρίτσα τα ξερά.  Αν δεν τα καταφέρετε, θα μιλίκω στα παιδιά στο Κορδελιό και λοιπά εξωτικά μέρη και ίσως κάτι να γίνει. Όσον αφορά τα Βαλκάνια, δεν ξέρω αν είναι παίξε γέλασε, αλλά αν κρίνω από την χώρα μας και το πρόβλημα υπογεννητικότητάς που αντιμετωπίζει, σίγουρα είναι πλέξε γέρασε.
Ποιες θεωρείς είναι οι μεγαλύτερες πληγές της ελληνικής κοινωνίας που έχει να αντιμετωπίσει ένας νέος?
Αν εννοείς τη Νεολαία του ΛΑ.ΟΣ (ΝΕ.Ο.Σ), νομίζω οι μεγαλύτερες είναι οι πληγές από τα κεφάλια που άνοιγε  ο κ.Βορίδης, καθότι οι αθρώποι δεν είχαν και αρκετό μπεταντίν και γάζες για να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Στη Νέα Δημοκρατία μπορούν να το κάνουν καλύτερα έχουνε μεγαλύτερο φαρμακείο. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι μια από τις μεγαλύτερες πληγές της νεολαίας αλλά και της ανθρωπότητας εν γένει είναι η έλλειψη ελεύθερου χρόνου. Πράγμα το οποίο πουλάκις μας απασχόλησε στο μάθημα της εκθέσεως-εκφράσεως στο σχολειό, για αυτό και θυμάμαι την εισαγωγή. Ωστώσο, μετά χαράς μου διαπιστώνω πως αυτό το μείζον κοινωνικό πρόβλημα, πλέον διευθετείται με καίριες πολιτικές πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις  που αποτελούν γροθιά στο κατεστημένο. Οι νεολαίοι πλέον με την κατάργηση της εργασίας από το αντιεξουσιαστικό ΠΑΣΟΚ μπορούν να χαρούν ανέμελα την ζωή τους, να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους (και τις ακροδεξιότητές τους ενίοτε) μέσα από κάποιο χόμπι, αφού αυτή η ψυχοφθόρος εργασία, που αλλωτριώνει (κι απαλλοτριώνει) την ανθρώπινη υπόσταση δεν αποτελεί πλέον εμπόδιο στις ζωές τονε.
Δεδομένης της πρόσφατης εμπειρίας σου (σ.σ. μήνυση για βλασφημία και προσβολή των θείων), θαθελα να μας αναπτύξεις τη σχέση σου με το Θεό και την εκκλησία. Μετά τα βαρύγδουπα "ελάτε όπως είστε" της προηγουμένης εκκλησιαστικής αρχής, πως βλέπεις την τωρινή σχέση των νέων με την εκκλησία, εν μέσω κρίσης?
Καταρχήν θα θελα να πω ότι υπάρχει θεός και βλέπει, αν και βέβαια δεν ξέρω πόσο καιρό έχει να επισκεφτεί οφθαλμίατρο. Τουλάχιστον, έχουμε κάποιους άξιους εκπροσώπους του επί της γης, όπως ο Εφραίμ, για τον οποίον με χαρά και συγκίνηση πληροφορήθηκα την απελευθέρωση του, στην οποία και εμείς συμβάλαμε με τον ισχυρό αγώνα που δώσαμε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Οι νέοι δεν πρέπει να είναι διστακτικοί,  θα πρέπει να βρεθούν πιο κοντά στην εκκλησία σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς  και σίγουρα θα βρεθεί κάποιος να τους αγκαλιάσει, ιδίως αν είναι από 12 ετών και κάτω
Βλέποντας την ανταπόκριση του κόσμου σε αυτό που κάνεις, τελικά τι πιστεύεις χρειάζεται ο νεοέλληνας περισσότερο: να "πνίξει τον καημό του" ή απενοχοποιημένα να τον χλευάσει και να διασκεδάσει?
Βάση αυτών που βλέπω από σκηνής, μάλλον πρώτα από όλα εμάς θα θέλει να πνίξει. Μέχρι τώρα πάντως φτηνά την έχουμε γλυτώσει , καθότι είμεθα κι οικονομικά παιδιά δεν ζητάμε πολλά από τους μαγαζάτορες. Πάντως για την ανταπόκριση που λέτε, νομίζω ότι θα την αισθανθούμε πλήρη, όταν την δώσει η Μαρία Καρχιλάκη στο κεντρικό δελτίο του Μέγκα
Πως ξεκίνησε όλο το εγχείρημα του "Μπάμπη Μπατμανίδη"? και ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση ώς τώρα? 
Το επιγχείρημα αυτό, ήταν το επιστέγασμα (διότι κι εκτός από τις κατασκευές, έχω δουλέψει και στις μονώσεις), μίας απ(ό)λυτα αποτυχημένης πορείας ετών. Εν τέλει διαπιστώνω ότι απέτυχα ακόμη και στο να είμαι αποτυχημένος καθότι τελικά συνεχίζουν να έρχονται να μας βλέπουν! Μια από τις πιο έντονες αναμνήσεις μας μέχρι τώρα,  είναι όταν παίξαμε σε  μαγαζί της κοντινής επαρχίας και πήραν φωτιά τα ηχεία (true story). Αφού οι αθρώποι δεν μας κυνήγησαν…
Που βλέπεις να φτάνεις? ΟΑΚΑ, Επίδαυρο, Glastonbury, σκάλα του Μιλάνου ή σε κάποιο "εντευκτήριο" της οδού Λαγκαδά?
Κοιτάχτε, εμείς βλέπουμε το κάθε λάιβ ξεχωριστά, σεβόμαστε το κοινό δεν το φοβόμαστε. Ο όμιλος σίγουρα είναι δύσκολος, η Επίγαυρος είναι μία δυνατή έδρα παίζοντας όμως με την ακατάλληλη δύναμη και πάθος πιστεύω ότι θα καταφέρουμε να πάρουμε το πολυπόθητο εξιτήριο για το εντευκτήριο της οδού Λαγκαδά. Αυτός είναι κι ο μεγάλος μας στόχος  Εξού και το γνωστό σύνθημα που φωνάζουν κατά κόρον (αθάνατε) οι μπου-φανς (batmanidis fans) «για σένα έχω κάνει εντευκτήριο»
Δόθηκε επιτέλους λοιπόν απάντηση στο προαιώνιο δίλημμα Μπάτμαν ή Σούπερμαν...